ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ : หน้า 257/324

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 255 ทรงกำจัดกำทั้งหลาย (แห่งสังสารจักร ) เสียได้อย่างนี้พระผู้มีพระ J ภาคเจ้าจึงทรงพระนามว่า อรห์ ประการ ๑ (คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๓] เพราะเหตุที่อระ ( ซี่กำ ) ทั้งหลายแห่งสังสารจักร พระโลกนาถเจ้าทรงทำลายเสียแล้วด้วยดาบคือ พระญาณ เพราะเหตุนั้นพระองค์จึงทรงพระ นามว่า อรหิ (ผู้ทำลายซี่กำ ) (นัยที่ ๔ ผู้ควร อีกนัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นควรซึ่งปัจจัยมีจีวรเป็นต้น และซึ่งการบูชาอย่างวิเศษ เพราะความที่พระองค์เป็นอัครทักขิไณย บุคคล ก็เพราะเหตุนั้นแล เมื่อพระตถาคตเจ้าเกิดขึ้นแล้ว ชนทุกหมู่ เหล่าผู้เป็นมเหสักข์ ( ประชุมชนยกย่องว่าเป็นเจ้าเป็นใหญ่) ทั้งที่เป็น เทวดาทั้งที่เป็นมนุษย์มีอยู่ ท่านเหล่านั้นหาทำการบูชาในที่อื่นไม่ จริงอย่างนั้น ท้าวสหัมบดีพรหมได้บูชาพระตถาคตเจ้าด้วยพวงรัตนะ ( ใหญ่ ) เท่าเขาสิเนรุ อนึ่ง เทวดาอื่นๆ และมนุษย์ทั้งหลาย เช่น พระเจ้าพิมพิสารและพระเจ้าโกศล ก็ได้บูชา ( พระองค์) ตามกำลัง อนึ่งเล่า พระเจ้าอโศกมหาราชก็ได้ทรงสละทรัพย์ประมาณ ๕๖ โกฎ โปรดให้สร้างวิหารถึง ๘๔,๐๐๐ (ตำบล) อุทิศพระผู้มีพระภาคเจ้าแม้ เสด็จปรินิพพานแล้ว จะกล่าวอะไรถึงการบูชาอย่างวิเศษอื่นๆ (ที่ เทวดาและมนุษย์ผู้มิใช่มเหสักข์ทำถวาย) เล่า เพราะความที่ทรง เป็นอรห (ผู้ควร ) แก่ทักขิณาวัตถุทั้งหลายมีปัจจัย ๔ เป็นอาทิดังนี้ จึง