วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ : หน้า 21/324

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 20 จึงไปหาเธอ ไหว้แล้วกล่าวว่า " ท่านเจ้าข้า สำหรับภิกษุผู้เข้าพรรษา ในเสนาสนะของข้าพเจ้า มีวัตร (ที่จะพึงปฏิบัติ) อยู่" เธอซักถามว่า " วัตรว่ากระไร ท่านอุบาสก " โยมผู้ชายจึงบอกว่า " (วัตรนั้นคือ) จึง รับภิกษาที่เรือนของข้าพเจ้าแห่งเดียว ตลอดไตรมาส (ประการ ๑) ปวารณาแล้วเวลาจะไปต้องบอกลา ( ประการ ๑ ) " เธอรับโดยดุษณี ภาพ ฝ่ายอุบาสก ( กลับ ) ไปเรือน บอก ( อุบาสิกา )ว่า " พระคุณ ท่านอาคันตุกะรูปหนึ่งเข้าพรรษาในอาวาสของเรา จึงบำรุงโดยเคารพ เถิด " อุบาสิกาก็รับคำว่าสาธุแล้วให้จัดขาทนียะโภชนียะอันประณีต ไว้ ข้างภิกษุหนุ่มถึงเวลาฉันก็ไปเรือนของญาติ ไม่มีใครจำเธอได้ สักคนเธอฉันบิณฑบาตที่เรือนนั้น จำพรรษาจนตลอดไตรมาสแล้ว ก็บอกลาว่า อาตมาจะไปละ ครั้งนั้นพวกญาติของเธอขอร้องว่า " พรุ่งนี้ค่อยไปเถิด เจ้าข้า " วันรุ่งขึ้นเลี้ยงเธอที่เรือนนั้นแล้ว เติม น้ำมันให้เต็มกระบอก ถวายน้ำอ้อยก้อน ๑ และผ้าสาฎกยาว ๔ ศอก (ผืน ๑) แล้วจึงอนุญาตให้เธอไป เธอทำอนุโมทนาแล้วก็มุ่งหน้าไป โรหณชนบท ฝ่ายพระอุปัชฌายะของเธอ ปวารณาแล้วเดินย้อนทางมาก็ได้พบ เธอในที่ๆ เคยพบกันนั่นเอง เธอ ไหว้พระเถระแล้วได้ทำ ( อุปัชฌาย ) วัตรแด่พระเถระที่โคนไม้แห่งหนึ่ง (เช่นเคย ) ครั้นแล้วพระเถระถาม เธอว่า " อย่างไรพ่อภัทรมุข ( ผู้มีหน้าแจ่ม ) เธอได้พบอุบาสกและ อุบาสิกาของเธอแล้วหรือ " เธอรับว่าได้พบแล้ว แล้วก็เล่าประพฤติ การณ์ทั้งปวงถวาย ทาเท้าของพระเถระด้วยน้ำมันนั้น ทำปานะด้วย