การมอบตัวแด่พระพุทธเจ้า วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 74
หน้าที่ 74 / 324

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงการมอบตัวแด่พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า เพื่อให้ผู้ปฏิบัติธรรมรู้สึกมั่นใจและมีความกล้าเผชิญกับอารมณ์ที่น่ากลัว ทั้งยังช่วยให้เกิดความดีใจเมื่อพิจารณาถึงการมอบตัวนี้ การมอบตัวลดความเสี่ยงที่จะกลับไปสู่โลกียชนและส่งเสริมการปฏิบัติธรรมให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น

หัวข้อประเด็น

-การมอบตัว
-การปฏิบัติธรรม
-พระพุทธเจ้า
-กรรมฐาน
-ความกล้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

" ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 72 ไว้ในข้อว่า " เข้าไปหากัลยาณมิตรผู้ให้กรรมฐาน " นั้นแล้ว มอบ ตนแด่พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าหรือแก่พระอาจารย์ ( บำเพ็ญตนให้ ) เป็นผู้มีอัชฌาสัยอันถึงพร้อมและมีอธิมุติอันถึงพร้อมขอกรรมฐานเถิด [การมอบตัว] ในการมอบตัวนั้น จึงมอบตัวแด่พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า ด้วย คำว่า " อิมาห์ ภควา อตฺตภาว์ ตุมหาก ปริจฺจชาม " "ข้าแต่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ข้าพระพุทธเจ้าขอสละอัตภาพนี้แด่พระองค์ " ดังนี้ ด้วยภิกษุ เมื่อไม่มอบ(ตัว) อย่างนี้ อยู่ในเสนาสนะ ทั้งหลายอันสงัด ครั้นอารมณ์น่าหวาดกลัวมาประจันเข้า ไม่อาจทาน อยู่ได้ ก็จะพึงแล่นกลับไปสู่แดนบ้าน เป็นผู้คลุกคลีกับคฤหัสถ์เข้าก็จะ ถึงความแสวงหาไม่สมควรจนเกิดความเสื่อมเสียหายไป แต่เมื่อเธอ ได้มอบตัวแล้ว ครั้นอารมณ์น่าหวาดกลัวแม้มาประจันเข้า ความ กลัวก็ไม่เกิดขึ้น ซ้ำเมื่อเธอพิจารณาเห็น (ด้วยการเตือนตน) ว่า แน่ะพ่อบัณฑิต พ่อได้มอบตัวแด่พระพุทธเจ้าเมื่อวันก่อนนี้เองมิใช่ หรือ ดังนี้ ความดีใจจะเกิดขึ้นเสียอีก เหมือนอย่างว่า ผ้ากาสีราคา แพงของบุรุษ (ผู้หนึ่ง ) จึงมีอยู่ เมื่อผ้านั้นถูกหนูก็ดี แมลงก็ดีกัด ความเสียใจจะเกิดขึ้นแก่บุรุษนั้น แต่ถ้าเขาพึงถวายผ้านั้นแก่ภิกษุผู้ ไม่มีจีวร ไซร้ ต่อมาความดีใจจะพึงเกิดขึ้นแก่เขาแม้เพราะเห็นผ้า ผืนนั้นถูกภิกษุนั้น (ตัด) ทำให้เป็นขัณฑ์น้อยขัณฑ์ใหญ่อยู่ด้วยซ้ำ อุปมาฉันใด อุปมัยนี้บัณฑิตที่พึงทราบฉันนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More