ข้อความต้นฉบับในหน้า
က
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 187
( แก้ อทุกขมสุข )
က
ปาฐะว่า อทุกขมสุข มีวินิจฉัยว่า ฌานนี้ชื่อว่าอทุกข์ เพราะ
ไม่มีทุกข์ ชื่อว่าอสุข เพราะไม่มีสุข พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง
เวทนาที่ ๓ อันเป็นปฏิปักษ์แห่งทุกข์และสุขด้วยคำนั้น มิใช่ทรงแสดง
เพียงแต่ความไม่มีทุกข์และสุขในฌานนี้ อันเวทนาที่ ๓ ท่านเรียกว่า
อทุกขมสุขเวทนา บ้าง ว่า อุเบกขาเวทนา บ้าง เวทนาที่ ๓ นั้น
บัณฑิตพึงทราบว่า มีอันเสวยอารมณ์ผิดไปจากอิฏฐารมณ์และ
อนิฏฐารมณ์เป็นลักษณะ มีความเป็นกลางเป็นรส มีอาการไม่ชัด
เป็นปัจจุปัฏฐาน มีสุขนิโรธ (สุขดับ) เป็นปทัฏฐาน
( แก้ อุเปกขาสติปาริสุทฺธิ์ )
ปาฐะว่า อุเปกฺขาสติปาริสุทฺธิ์ แปลว่า มีความบริสุทธิ์แห่งสติ
ที่อุเบกขาให้เกิด เพราะว่าสติในฌานนี้บริสุทธิ์ดี ก็แลความบริสุทธิ์
แห่งสตินั้นอันใด ความบริสุทธิ์อันนั้น อุเบกขาทำขึ้น มิใช่สิ่งอื่นทำ
ขึ้น เพราะเหตุนั้นฌานนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า อุเปกขาสติ
ปาริสุทฺธิ ( มีความบริสุทธิ์แห่งสติที่อุเบกขาให้เกิด ) ในวิภังค์กล่าว
ไว้ว่า " สตินี้เป็นธรรมชาติเปิดเผย บริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะอุเบกขานี้
เพราะเหตุนั้น จึงตรัสว่า อุเปกขาปาริสุทธิ ( มีความบริสุทธิ์แห่งสติ
เพราะอุเบกขา ) ก็ความบริสุทธิ์แห่งสติในฌานนี้ ย่อมมีเพราะ
อุเบกขาใด อุเบกขานั้นบัณฑิตพึงทราบว่า โดยความก็คือ ตัตรมัช
"
๑ มหาฎีกาให้อุปมาไว้ว่า เหมือนทางที่เนื้อเดินไปบนลานหิน ก็ได้แต่อนุมานเอา
๒. มหาฎีกาว่า อุปจารแห่งจตุตถฌาน ชื่อว่า สุขนิโรธ