ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 146
ทั้งหลายเกิดขึ้น ดุจฝาหีบชิ้นบน สัมผัส ที่ฝาหีบชิ้นล่าง
ฉะนั้น นี้เป็นความพิเศษ กว่ากามาวรจิตนอกนี้แห่ง
องค์ ๕ นั้น
ในองค์ ๕ นั้น เอกัคคตาพระผู้มีพระภาคเจ้ามิได้ทรงชี้ไว้
ในปาฐะว่า สวิตกก สวิจาร์...นี้ก็จริงอยู่ถึงอย่างนั้นเอกกัคคตา
ก็นับเป็นองค์ได้แท้ เพราะตรัสไว้ในวิภังค์ว่า " คำว่าฌาน คือ วิตก
วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา " ดังนี้แท้จริง อุเทศ พระผู้มีพระภาคเจ้า
ทรงทำด้วยอธิบายใด อธิบายนั้นเป็นอันพระองค์ได้ทรงประกาศแล้ว
ในวิภังค์นั่นแล
ส่วนวินิจฉัยใน ๒ บทว่า " ปฐมฌานมีความงาม ๓ ประการ
ถึงพร้อมด้วยลักษณะ ๑๐ นั้น ดังนี้ ความที่ปฐมฌานมีความงาม ๓
›
ประการ บัณฑิตพึงทราบโดยจัดเป็นเบื้องต้น ท่ามกลาง ที่สุด และ
ความที่ฌานนั้นถึงพร้อมด้วยลักษณะ ๑๐ › ก็พึงทราบโดยเป็นลักษณะ
แห่งเบื้องต้น ท่ามกลาง ที่สุด เหล่านั้นแล พระบาลีในเรื่องนี้มีดังนี้
ปฏิปทาวิสุทธิ ( ความหมดจดแห่งปฏิปทา) เป็นเบื้องต้นแห่ง
ปฐมฌาน อุเปกฺขานุพฺรูหนา (ความเพิ่มพูนแห่งอุเบกขา ) เป็นท่าม
กลางแห่งปฐมฌาน สมุปห์สนา ( ความร่าเริง ) เป็นที่สุดแห่งปฐมฌาน
*
( ในข้อว่า ) ปฏิปทาวิสุทธิ เป็นเบื้องต้นแห่งปฐมฌาน (นั้นถาม
ว่า ) ลักษณะแห่งเบื้องต้นมีเท่าไร (ตอบว่า ลักษณะแห่งเบื้องต้น
มี ๓ คือ จิตหมดจดจากอันตรายแห่งปฐมฌานนั้น (๑) เพราะความ
มหาฎีกาอธิบายว่า ภาวนานัยอันเป็นบุพภาค ไปจนสุดโคตรภู เรียกว่าปฏิปทา