ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฏิสดัมต์ปาสกาพาเปล ภาค ๒ หน้า ๖
กะพระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะเหตุไร ? เพราะในบริษัทนั้น ญาติสาโลหิต มิตรและอามิตยของสถินนั้น มีอยู่มาก พวกญาติเป็นต้น เหล่านั้น จะพูดว่า "ท่านเป็นบุตรอันเดียวของมารดาบิดา, ท่านไม่ได้เพราะวบว" ดังนั้น แล้ว พึงจิ้นแม่ให้แถบออกไป, ในเวลานั้น สุทินน คิดว่า "อันตราย จริงมีแก่บรรพชา" จึงลุกขึ้นเดินไปได้ หน่อยหนึ่ง พร้อมกับบริษณะนั้นเอง แล้วหว่านกลิ้มอึก ด้วยการอ้างอส แห่งศรีภิษาภอย่าง เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วกล่าวของบรรพชา เพราะเหตุนี้ ท่านพระอุบลธโร จึงกล่าวไว้ว่า "ครั้งนั้นแล้ว สุทินน กลับนุ่งดุย เมื่อบริษณะลูกไปแล้วไม่นานนัก ก็เข้าไปเฝ้า โดยทางที่พระ- ผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่, ครับเข้าไปเฝ้าแล้ว ก็เอาบ้างคมพระผู้มีพระ- ภาคเจ้า นั่งอยู่ ณ ที่สมควรข้างนั่ง. สุทินนคลื่นลูกนุ่งดุย นั่งอยู่ ณ ที่ สมควรข้างนั่งแล้ว ได้รับบุตลดุจนี้ว่า พระผู้มีพระภาคว่า "ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ ! ด้วยอาการใด ๆ ข้าพระภูเยว จึงรู้ว่าดิฉันธรรม พรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์โดยส่วนเดียว ให้บรรสุทธิโดยส่วนเดียว คงลงจึง ที่บัดแล้ว เป็นของทำไม่ได้นะ, ข้าพระภาคเจ้าปรารถนาจะปลอมผมและ หนวด คอองผ้าสาย ออกจากเรือนอันเป็นบรรพต, ขอพระองค์ตรวพระกรุณาโปรดให้ข้าพระพุทธเจาบวชเกิด พระเจ้า ! "
ก็เพราะจำเดิมแต่เราหลุพามบรรพชามา พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ ทรงบวชให้บุตรผู้มีมารดาบิดาไม่อนุญาต, เพราะฉะนั้น จึงตรัสถาม สถินนั่นว่า "ดู๋ออสมบัติ ! ก็องค์มารดาบิดาอนุญาตให้ออกจาก