การบอกกล่าวในพระพุทธศาสนา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 123
หน้าที่ 123 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการบอกกล่าวในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการใช้คำว่า 'อุปฌาย์ ปจฺุญาภิม' และ 'อาริยะ ปจฺุญาภิม' ที่เป็นการสื่อสารความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับการบรรพชาและอุปสมบทในฐานะของอาจารย์และสามเณร โดยมีการยกตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ในการบอกกล่าวในแต่ละประเภท.

หัวข้อประเด็น

-การบอกกล่าวในพระพุทธศาสนา
-การสื่อสารด้วยคำไวพจน์
-การบรรพชาและอุปสมบท
-อาจารย์และสามเณรในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสัมผัสกาถากแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 123 การบอกกล่าวด้วยคำว่า "อุปฌาย์ ปจฺุญาภิม" ไม่ใช่เป็นการบอกกล่าวด้วยคำไวพจน์ การบอกกล่าวกิขา ย่อมมีได้ด้วยคำไวพจน์แห่งอาจารย์อย่างนี้ คือ :- ภิญาใด ให้พำนักบรรพชา,ภิญาใด ให้พากใจอุปสมบท, ข้าพเจ้ายบรรพชาแล้ว โดยภิญาใดเป็นประธาน, ข้าพเจ้อุปสมบทแล้ว โดยภิญาใดเป็นประธาน, บรรพชาของข้าพเจ้าภิญาใดเป็นประธาน, ข้าพเจ้าอบเคินภิญานั้น. การบอกกล่าวด้วยคำว่า "อาริยะ ปจฺุญาภิม" ไม่ใช่เป็นการบอกกล่าวด้วยคำไวพจน์ การบอกกล่าวกิขา ย่อมมีได้ด้วยคำไวพจน์แห่งสัทธิราชิกอย่างนี้ คือ :- ข้าพเจ้าให้สามเณรใดบรรพชา, ข้าพเจ้าให้ภิญญใดอุปสมบท, สามเณรใดบรรพชาแล้ว โดยข้าพเจ้าเป็นประธาน,ภิญญใดอุปสมบทแล้ว โดยข้าพเจ้าเป็นประธาน, อุปสมบทของสามเณรใด มีข้าพเจ้าเป็นประธาน, ข้าพเจ้าอบคืนสามเณรและภิญญูนั้น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More