ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสมันปาสำหรับกฎกฎ 2 - หน้า 15
อาหารที่ชื่อว่า อภิฤทธิ์ เพราะอธิษฐานว่า อันบุคคลนำไปเฉพาะ นำอะไร ไป ? นำทิไป. อภิฤทธิ์ คือคำกฎนั่นเอง ชื่อดตารฤทธิ์. ซึ่งคำตารฤทธิ์นั้น.
บทว่า อภิฤทธิ์ ความว่า ฤทธิ์ทั้งหลายได้นิดอาหารไปไปเฉพาะ หน้า. อธิบายว่า "ถือเอาแล้ว ได้ไปยังสำนักงานของท่านพระสุทนนี้นั้น." ถามว่า "กัดนั้น มีประมาณเท่าไร ?"
แก้วว่า "มี 60 หม้อ." เพราะเหตุนี้นั้น ท่านพระอุบาลีเถร จึง กล่าวไว้ว่า "ฤทธิ์ทั้งหลาย นิดอาหารมีประมาณ 60 หม้อ" ไปถวาย ท่านพระสุทนนี้.
สองบทว่า ภูกุขุน วิลาสุขุทฺตา ความว่า ท่านพระสุทนนี้นั้น มีความประสงค์จะเที่ยวอาริไปตามลำดับตรอกด้วยตนเอง เพราะเป็น ผู้ถือที่นำกบบานเป็นวัตรอย่างถูกกฏฐ์ จึงได้สะดวก จือถาว (กัดา-หาฤมีประมาณ 60 หม้อ) นั้นเพื่อเป็นของฉันแก้กิทุ่งหลาย จริงอยู่ ท่านผู้มีอายุนี้ ไฟใวว่า "ภูกุท้หลหลายจักได้ลากา และเราก็จิไม่ลำบาก ด้วยบันฑฐาน" แล้วจึงมา เพื่อประโยชน์นั้นนั้นเอง. เพราะฉะนั้น ท่านพระสุทนนี้นั้น. เมื่อทำกิจที่สนควรแก่กชราภของตน จึงได้สะกั้นแก่ ภูกุท้หลาย ส่วนตนเองก็เข้าไปนบกบัด. นางทาสิจงพวกญาติ ชื่อ ญาติการี.
[อภิบาลเรื่องขนมบูด]
บทว่า อากิโกสิล ได้แหง ขนมกุมาศที่เก็บไว้มา คือหลวงไป
๑. วิ มห. ๑/๒๖.