บทวิเคราะห์เนื้อหาเกี่ยวกับปฐมสมันตปลาสักกะแปละ : หน้า 255/404

ประโยค๓- ปฐมสมันตปลาสักกะแปละ ภาค ๒ - หน้า ที่ 255 คำที่เหลือมีมั้ยดังกล่าวแล้วนั้นแหละ ก็ช่นบางพวกปลุกต้นไทรเป็นต้น ไว้เบื้องบนหม้อ เพื่อ้องการเป็นเครื่องหมาย รากไม้ย่อรค์ผ้ด ง อยู่ ภิกุฏิควา 'จักตัดรากไม้ลึกหน่อยไป' กำลังตัด ต้องทุกกฏูก ๆ ประโยค ตัดแล้ว ทำโอกาสให้หมอเคลื่อนไป แม่เพียงปลาย เส้นผม ต้องปาราชิก เมื่อกำลังตัดรากไม้ช่วย หมอพัดคลังกไปสู่ ที่กลุ่ม ยังทรงอยู่ก่อน ยกฉันจากฐานทิ่หมอถึงไป ต้องปาราชิก ถ้าหากตัดรากไม้ทั้งหลายแล้ว หมอขึ้นตั้งอยู่ได้ด้วยเพียงรากเดียวและ ภิกุฏิควา 'เมื่อตัดรากไม้ขึ้นแล้ว หมออัดไป' จัดรากไม้ นั่น พอดีเสร็จ ต้องปาราชิก ถ้าหากหมอตั้งอยู่ได้ด้วยรากเดียวเท่านั้น เหมือนสูรวมิดอยู่ในงจะนั่น ลิงออะไร ๆ อื่นทำจะเดี่ยวไว้ไม่มีงาม เมื่อรากนั่นพอดีขาดแล้ว ก็ต้องปาราชิก ถ้าหากวางก่อนหินแผ่น ใหญ่ท้าบไว้บนหม้อ ภิกุฏิวามความประสงค์จะเอาท่อนิ้งก้อนหินนั้น ออก จึงจัดต้นไม้ที่ก่ออยู่บนหม้อ ต้องทุกกฏ เพราะเป็นต้นไม้เกิด อยู่ใกล้หม้อที่นามา ไม่ต้องทุกกฏ เพราะเป็นต้นไม้เกิดในที่นั้น (แต่) เมื่อดไม้เช่นนั้น ต้องปาราชิก สองบวก อุตฺโถ ภาชนคติ มีความว่า ก็อภัยอุไม่สมา จะยกเอามือขึ้นได้ จึงอคามชนะของตนเข้าไป เพื่อรับทรัพย์ ที่อยู่ในหม้อ มีไอจิตต้องทรัพย์ภายในหม้อ ควรแก่ค่า & มาสก ็ตาม เกินกว่า ๕ มาสกอม ต้องอบิตทุกกฏ, ก็การกำหนด ที่ ท่านกล่าวไว้แล้วในพระอาณี เพื่อกำหนดอาณิราชิ เมื่อภิญญู บังต้องทรัพย์แม้ก่อนกว่า ๕ มาสก ด้วยไอจิต ก็ต้องทุกกฏ เหมือนกัน