ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสัมปทาสกนกเลศภี 2 - หน้าที่ 87
จะเป็นผู้มีอจใดเป็นเครื่องอยู่ หรือว่าเป็นผู้มีอย่างนั้นเป็นเครื่องอยู่
ก็ดามที คือว่าจะเป็นผู้มีวนวรรณรมเป็นเครื่องอยู่ หรืออุเทศเป็นเครื่องอยู่
หรือว่ามีธรรอการอบรม (คือวิปัสสนธาร) ก็ตามที
บทว่า ยกโคโร มีความว่า ถึงในโคตรงหลายเลา จะเป็น
ผู้มีอย่างใดเป็นโคโร หรือว่ามืออย่างนั้นเป็นโคโร คำว่าเป็นผู้มี
นวรรคมนเป็นโคโร หรือมืออุเทศเป็นโคโร หรือมีธรรอการอบรมเป็น
โคโรก็ตามที
ส่วนในบทว่า "เณร วา" เป็นนั้น มีวิตฉัตฉงี้ดังนี้:- จะ
เป็นผู้ใด หรือว่าเป็นผู้นี้ ในบรรดาผุริจูดโดยอัยบันดก็อตตามที คือ
อธิบายว่า จะเป็นพระเดช เพราะมีพระยาครบสิบ หรือว่าเป็นผู้ไม่
เพราะมีพระหาย่อนห้า หรือว่าเป็นผู้ในกลาง เพราะมีพระยอดเกิน
กว่าที่คิดตามที โดยที่แท้ บุคคลนั้นทั้งหมด พระผู้พระภาคตรัสใน
อรรถนี้ว่า "โย ปน.."
[อรรถาธิบายความหมายแห่งกุศลพ่อพ์เป็นต้น]
ในกิฎิกนัทส มีวิจินฉี้ดังนี้:- ผู้ใดอ่อนขอ เหตุนี้นั่น ผู้้น่น
ชื่อว่า ผู้ใด อธิบายว่า "จะได้ตาม ไม่ได้ตาม ย่อมขอด้วยวิธี
ขออย่างประเสริฐ.." ชื่อว่าผู้อาศการเทียวเอบ เพราะเป็นผู้อาศการ
เทียวเอบ ที่พระพุทธเจ้าเป็นต้น รองอาทิตย์แล้ว จริงอยู่ บุคคลผู้นี้
ผู้หนึ่งจะกอง โกะน้อยหรือมาก ออกจากเรือนบวชไม่มีเรือน บุคคล
ผู้นั้น ชื่อว่าผู้อาศการเทียวเอบ เพราะละการเลี้ยงชีิวิตโดยสิกรรมและ
โครงกรรมเป็นต้นเสีย ยอมรับถือเภสัชนเอง เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า
ภิญญ.