การดูแลรักษาดินเหนียวและหญ้าสำหรับสงฆ์ : หน้า 399/404

ประโยค : - ปฐมสนิมปลาสาทกะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 399 ในเรื่องดินเหนียว มีวิจินฉนี้:- ในที่ใด ดินเหนียวเป็นของหาได้ยาก หรือดินเหนียวย่อมมี มีประการต่าง ๆ อันลงังนำกองไว้. ในที่นั้นดินเหนียวมั่นคงหน่อย มีรากมาคง ๕ มาสะ; เพราะเหตุนี้ จึงเป็นปาวาชิก องึ่ง เมื่อการงานของสงฆ์ และงานในพระเจดีย์สำเร็จแล้ว การก็อธิบายกว่าสงฆ์เสียก่อน จึงถือเอาหรืองอมา ควรอยู่. ในปูนขาวดีดี ในสีสำหรับเขียนภาพก็ดี ก็ยืนเหมือนกัน. ในเรื่องหญ้าทั้งหลาย มีวิจินฉนี้:- ในใหญ่ที่ถูกเผาเป็นทุกกุ เพราะไม่มีการทำให้เคลื่อนจากฐาน, แต่เป็นภัตนะไทย. สงฆ์ย่อมไม่อาจดูแลรักษาได้อีก. ครั้นนั้น กิฏฐื่นอุปนึง รักษาไว้ด้วยมุ่งอัตรเป็นใหญ่. หญ้าชนิดนี้เป็นของสงฆ์เหมือนกัน. ถ้าไม่มีใครดูแลรักษา สงฆ์ควรสั่งกิฏฐุในหนึ่งว่า "ท่านจงช่วยดูแลรักษาให้ที," ถ้าเธอรูปันปราณส่วนแบ่งไร่, สงฆ์แม้จะต้องเสียด่วนแบ่งให้ก็ ควรให้เธอรูปันดูแลรักษา ถ้าเธอเพิ่มเติมส่วนแบ่งไร่, สงฆ์ควรให้โดยแท้. กิฏฐุขอเพิ่มเติมอีก สงฆ์ควรพูดว่า "ท่านจงไป จงดูแลรักษาแล้ว เอาหญ้าทั้งหมด มุ่งอาสนะของตนเอง." เพราะเหตุไร? เพราะเหตุว่า เมื่อท่านสื่อสายแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์. แต่ก็ญู่ทั้งหลาย เมื่อจะให้ ไม่ควรให้พร้อมทั้งพื้นที่ (เพราะ) พื้นที่เป็นครุภัณฑ์ จึงควรให้เพียงหญ้าท่านั้น. เมื่อก็ยูปันดูแลรักษาแล้ว ใช่มุ่งอาสนะของตน, ถ้าสงฆ์พอจะดูแลรักษาได้อีก, สงฆ์มีพูดคุยกิฏฐุนั้นว่า "ท่านอยู่ดูแลรักษาเลย, สงฆ์ถือดูแลรักษาของเอง" ดังนี้. เรื่อง ๓ เรื่อง มีเรื่องเดียวเป็นต้น ปรากฏอีกแล้ว. ก็เมื่อ