ปฐมสมันตาปราศกามเล : หน้า 34/404

ประโยค(ค) - ปฐมสมันตาปราศกามเล ๒ - หน้า 34 สองทว่า เตน มูฏตเตน ความว่า ชั่วครู่เดียวแห่งอัชฌามาร นั่นเอง. สองทว่า ยาว พุทมโพธิ ความว่า "เสียงได้กระซ่อนขึ้น ไปแล้ว" จึงถึงพรหมโลกชั้นอนุภูมิอุฉฺ บทว่า อพุคคุุณฺโน แปลว่า ได้กระซ่อนขึ้นไปแล้ว คือได้ตั้งขึ้น แล้ว. ความว่า "ได้มีเสียงระเบ็งเสียงแซ่เป็นอันเดียวกันแล้ว..." [บุตรชายของท่านพระสุจินต์ชื่อว่า พะทะคะ] สองทว่า ปุตติ วิจาย ความว่า ว่า วรภ์เก่าของท่านพระสุจินต์ ได้ให้ปัจจามงกิสัตว์ ผู้ชื่นกันในพิมพ์ทองเกิดแล้ว. หลายทว่า พิชิโกฏิ นามะ องส์ ความว่า พวกสหายของท่าน พระสุจินต์ไม่ยอมไห้ชื่อเป็นอย่างอื่น คือไห้กันตั้งชื่อว่า "พิเสคะ" (เจ้าพิซฺกะ) โดยลงความเห็นกันว่า "การกันจงมีชื่อว่า "เจ้าพิศ" เท่านั้น เพราะเหตุแห่งคำย่อได้คำล่าวไว้ว่า "พ่องให้พิชพันธุ์ไว้ บ้างนี้ ปรากฏชัดแล้ว. พวกสหาย ก็ได้ตั้งชื่อให้แก่บิดาแห่งพิศـ ทารกนั้น ด้วยอำนาจชื่อบุตรชายเหมือนกัน. คำว่า "เท อปลิณ สมเยน" นี้ ท่านกล่าวหมายเอาเจ้าพิศฺ และมารดาของเจ้าพิศฺ [มารคาและพิศฺกษากรกวนแล้วได้สำเร็จพระอรหต] ได้ยินว่า ในเวลาที่พิศฺกะมีอายุได้ ๗-๘ ขวบ มารดาของเธอ ได้บวชในสำนักงานภิกษุณี และพิศฺกษากรกวน ก็ได้บวชอยู่ในสำนัก