ปฐมสมณปาสาทิกา ภาค ๒ - หน้า 175 : หน้า 175/404

ประโยค๓- ปฐมสมณปาสาทิกาแปล ภาค ๒- หน้าที่ 175 สองบทว่า ตาณ วาสนี ความว่า เราอนุญาตให้นับพรษม จำแต่ผูปสมไหวเป็นภิกษุมานั้นแน่แล อธิบายว่า ไม่ต้องทำการ นับพรษมตั้งแต่ผุสกนู้นไปใหญ่. สองบทว่า ภิกษุจีน สตุภูติ ความว่า ทั้งเราอนุญาตให้ ภิกษุนั้นไปด้วยกัน คือ สมาคมกัน พร้อมเพรียงกันกับภิกษุนิ ทั้งหลาย มีคำอธิบายตรัสไว้อยู่ว่า "บัดนี้ นางภิกษุณีนี้ ไม่ควร อยู่ในทางกลางภิกษุทั้งหลาย จงไปยังสำนักนางภิกษุณี แล้วอยู่ร่วมกับ นางภิกษุเดี่ยว. หลายบทว่า ยา อาปฏิโย ภิกษุจีน ภิกษุณี สาธารณา ความว่า อาปติเหล่าใด เป็นเทศนามีนี้ก็ตาม เป็นฐานานามนี้ก็ตาม ที่เข้าไปก็ภิกษุกันนางภิกษุทั้งหลาย. หลายบทว่า ตา อาปฏิยี อาปฏิี ความว่า ส่วนอานาติ เหล่าใด มีฤทธิ์วิญญาณนี้เป็นต้น ของภิกษุ ซึ่งไม่ทั่วไปวาง ภิกษุนั้นทั้งหลาย, ไม่เป็นอาบัติด้วยอานาติเหล่านั้น คือ อานิติเหล่านี้ เป็นอันเธอออกเสร็จแล้ว แต่ เพราะเภกกลับ ถือเมื่อเภเดิมกลับ เกิดขึ้นอีก ลงเป็นอานัติแก่เธอด้วยอานติเหล่านี้เหมือนกัน วินัยจัย บาสในเรื่องที่ ๑๔ นี้มีเท่านี้ก่อน. ส่วนวินัยายนอกท่องเรื่องพ้นจากพระบาลี มีดังต่อไปนี้:-