ปาฐกถาและปฐมมนต์ปาถากเขาแปล ภาค ๒ : หน้า 124/404

ประโยค - ปาฐกถาและปฐมมนต์ปาถากเขาแปล ภาค ๒ - หน้า 124 การบอกกล่าวด้วยคำว่า "อนุวาสิลิป ปุญญามิ" ไม่ใช่เป็นการบอกกล่าวด้วยคำไวพจน์ การบอกกล่าวสัญญา ย่อมมีได้ด้วยคำไวพจน์แห่ง อันตรายสักอย่างนี้ คือ :- ข้าพเจ้าให้สามเณรใดบรรพชา ข้าพเจ้าอสวาสอนประกาศให้ภิกขุใจ, ภิกขุใจอาศัยข้าพเจ้าอยู่ ภิกขุใจให้ข้าพเจ้าแสดงอุทกส์ให้ ภิกขุใสสอบถามอุทกส์ ข้าพเจ้าแสดงอุทกส์แก่อภิญญา ข้าพเจ้าขออนุญาตให้ ภิญญาใสอบถามอุทกส์ ข้าพเจ้าแสดงอุทกส์แก่ภิกขุ, ข้าพเจ้าแสดงอุทกส์แก่ภิกษุแสน ได มีกุญแจของข้าเจ้าให้สามเณรใดบรรพชาขลียวให้กุญแจ อุปสมบทแล้ว สามเณรใดบรรพชาขลียวในสำนักของอุปสมบทนั้น, ภิกขุใจอุปสมบทแล้วในสำนักของอุปสมบทนั้น, บรรพชาของสามเณร ใด มีอุปสมบทนั้นเป็นประธาน อุปสมบทของภิกขุใด มีอุปสมบทนั้น เป็นประธาน, ข้าพเจ้าอคึณิใรMENTึน.— การบอกกล่าวด้วยคำว่า "สมานจริป ปุญญามิ" ไม่ใช่เป็น การบอกกล่าวด้วยคำไวพจน์ การบอกกล่าวสัญญา ย่อมมีได้ด้วยคำไวพจน์แห่ง พระผู้ร่วมอุปถัมภะอย่างนี้ คือ :- อาจารย์ของข้าเจ้าให้สามเณรใดบรรพชา สวดประกาศให้ภิกุ ใด, ภิกษุใดอาศัยอาจารย์นี้อยู่, ภิกษุใดให้อนุญาตอันนั้นแสดงอุทกส์ให้ สอบถามอุทกส์, อาจารย์ของข้าเจ้า แสดงอุทกส์แก่ภิกษุ, อนุญาต ให้ภิกุใดสอบถามอุทกส์, ข้าพเจ้าออฟนะก๊คืนภิญญูนัน