ปฐมสัมผัสกาคงแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 400 : หน้า 400/404

ประโยค - ปฐมสัมผัสกาคงแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 400 ภูมิลักษณะเสาหินกี้ดี เสาใกล้ดี หรือสิ่งของอะไร ๆ อย่างอื่น แม้ที่ไม่ได้มาในบาลี ซึ่งมีราคาถึงน้อย ก็เป็นปราชญ์เหมือนกัน ในเรื่องสำหรับทำความเพียรเป็นต้น มีวิจินฉบับนี้:- แม้มื้อง ภูมิลักษณะดี กำแพงดี แห่งสถานที่บริเวณเป็นต้น ซึ่งถูกทอดทิ้ง เรียงไว้ แล้วลักเอาดูชิเป็นต้นไป มีมือนี้เหมือนกัน เพราะเหตุไร? เพราะเหตุว่า ภูมุหลายบงคราวคราวอ่อนอยู่ครองสนานะ ที่ชื่อว่ามีของสงค์ บางคราวก็ไม่อยู่ครองสนานะ แม้เมื่อภูมุลูกอุบะบริหารบางอย่าง ในสถานที่หลาย มีวิตักถูกทอดทิ้งแล้วเป็นต้น ในเมื่อชาวชนบทนทนทอพพอพพนไป เพราะโจรภัยในชายแดน ก็มีมือนี้เหมือนกันส่วนภูมุเหล่าใดนำพรรคมารไปใช้ชั่วคราว จากวัดที่ถูกทอดทิ้งแล้วนั้น และครั้งเมื่อวัดคนภูกลับมายู่ยั้ง ภูมุทั้งหลายให้ภูมุเหล่านั้นนำมาคืน ต้องให้คืนน แม้ใน شأنหลาย นำมาคะ ไม้เป็นต้น จากวัดที่ถูกทอดทิ้งแล้วนั้น มาสร้างเป็นเสานะ; ก็พิชให้ส่งของที่พวกเธอนำมานั้น หรือเสานะที่มีราคาเท่ากับสิ่งของนั้นนั่นเทียว เมื่อชาวชนบทยังไม่ตัดความอาลัย อพยพไป ด้วยดีกว่า" พวกเราจักอยู่ครอบครองอีก." สิ่งของที่เป็นของคณะหรือเป็นของบุคคล เป็นของอันภูมิเกืออาแล้ว. ถ้าคณะและบุคคลเหล่านั้นอนุญาตให้ ก็ไม่มีมิค่อยด้วยการคืน ส่วนที่เป็นของสงค์ จัดเป็นครุภัณฑ์, เพราะฉะนั้น ต้องทำคืนที่เดียว. เรื่องเครื่องใช้สอยในวาระนี้มีความง่ายทั้งหมดนั้น. ในคำว่า "ฤกษ์ก่อนภูมุทั้งหลาย! เราขออนุญาตให้มองไปใช้ได้ชั่วคราว" ดังนี้ มีวิจันฉบับนี้:- ภูมุได้มิตยเตี่ยงหรือดั่งของสงค์ไปใช้สอย โดยการใช้อย่างสง่าง ๑ เดือนบ้าง ๒ เดือนบ้าง ใน