ปฐมสมันปฏิสังขาร ภาค 2 : หน้า 106/404

ประโยค 3-1 ปฐมสมันปฏิสังขารแปล ภาค 2 - หน้าที่ 106 สมานาจาริิก ปจจุฤมลัย ข้าขเจ้าพึงบอกคืน พระผู้รวมอาจารย์ สุพรหมาจาริ " " พระเพื่อนพรหมจรรย์ พระผู้มีพรภาคเจ้าราศในวาระว่าวิยทำให้แจ้งความผู้ทรงพินด้วอการ คือ การบอกลา 4 บทเหลานี่คือ :- คีรี อุลสา ข้าพเจ้าพึงเป็นคุณสรัสต์ อุปสโก " " ข้าพเจ้าพึงเป็นอุบาสก อารามโก " " ข้าพเจ้าพึงเป็นอารามิก สามเณรโ๎ " " ข้าพเจ้าพึงเป็นสามเณร คิดถิยโย " " ข้าพเจ้าพึงเป็นเดียงรีย์ ดิโกศราวโก " " ข้าพเจ้าพึงเป็นสาวกเดีอนร์อี อสุสุโม " " ข้าพเจ้าพึงเป็นผู้มีโสผะนะ อาสมโย " " ข้าพเจ้าพึงเป็นผู้มีใช่ชื่อสายคายบุตร พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสด้วยอาการคือการกำหนดภาวะด้วยว่า "อสุ" นี้ แห่งบรรดาทั้งหลายมีมากว่า คีรี อุลสา" เป็นต้น 22 บทที่ประกอบด้วยว่าร "ยานุานุทา" นี้ พระองค์ตรัสแล้ว ดังพระฉนวมะนี้ เหมือนอย่างว่า 22 บาท ที่ประกอบด้วยว่าร "ยานุานุทา" นี้ พระองค์ตรัสแล้ววันนี้ 22 บาท ที่ประกอบด้วย บทหนึ่ง ๆ ในบรรคราบเหล่านี้คือ:-