ปฐมสัมผัสคำภาคแปล ภาค 2 - หน้าที่ 243 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 243
หน้าที่ 243 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในหน้านี้พูดถึงการแสดงความสำคัญของความฉลาดและการเป็นผู้นำ ซึ่งพระผู้มีพระภาคได้แนะนำเกี่ยวกับการบริหารและการมีวิจารณญาณในการจัดการบริวาร โดยมีการเปรียบเทียบถึงการเสียบการทำงานที่มีประสิทธิภาพ รวมทั้ง การหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่ทำให้เกิดโรคทางสังคม การจัดการอย่างถูกต้องจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องและยกระดับชุมชน ไม่ให้เกิดความติดขัดและยืดหยุ่นต่อการพัฒนาหรือการเปลี่ยนแปลง โดยพระองค์ได้สอนให้เข้าใจถึงความสำคัญของการจัดการในชีวิตประจำวันที่สามารถช่วยให้มีคุณภาพที่ดีขึ้น ในการป้องกันปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-ความฉลาดในตัวเอง
-การบริหารบริวาร
-การพัฒนาอย่างยั่งยืน
-การหลีกเลี่ยงความเสื่อมเสีย
-การเปรียบเทียบการทำงาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ย่อ) - ปฐมสัมผัสคำภาคแปล ภาค 2 - หน้าที่ 243 ด้วยว่ายาว ปน (นี้) พระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่า "ชนเหล่าใดแม่อุ่น เป็นผู้ฉลาดฉลาด หรืออาสิยะความเป็นใหญ่ ของตนเอง ย่อมสิ่งการได้ดีดัง ชนเหล่านี้แขนทั้งหมดทรงแสดงว่า ราชาในอรรถนี้ (ด้วย)." บทว่า หนูยู่ ได้แก่ พิงโบยและพิงคัด. บทว่า ปทุมูะยู่ ได้แก่ พิงเนรเทศเสย.และพระราชา ทั้งหลายพิกว่าบริวารอย่างนี้ว่า "เจ็บเป็นโรค" ดังนี้เป็นต้น.เพราะ- เหตุนั้นแปล พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า "นั่นเป็นการบริวาร." สองบทว่า ปุริม อุปทาย มีความว่า เทียบบุคคลผู้สมัครคุณ ธรรม ต้องอาบัติปราชญ์.คำที่เหลือนั่นว่าแจ่มแจ้งแล้วทั้งนั้น เพราะ มีนัยกล่าวแล้วในก่อน และเพราะมีน่อความเฉพาะทางง่าย ฉะนี้แล. พระผู้มีพระภาค ครั้งทรงจำเอกศาลาบที่ทรงแสดงขึ้นแล้ว ตามลำดับบทอย่างนั้นแล้ว บัดนี้ จึงทรงตั้งมาดกา โดยเป็นต้นว่า ภูมมูฏู อถูฏู แล้วตรัสว่าวิคะแห่งมาดกานั้น โดยมีคำว่า ภูมมูฏู นาม ภูมิต มูมิ ยินิวัตติ โทษ เป็นนั้น เพื่อแสดง ภัณฑะที่จะพึงถือเอา ซึ่งพระองค์ทรงแสดงการถือเอา โดยสั่งเขป ด้วยหาบกมิมว่าถา อาทิเยย เป็นต้นแล้ว ทรงแสดงโดยสังเขป เหมือนกันว่า "บานหนึ่งก็ถือ ครวบาบานหนึ่งก็ถือ เกินกว่าบานหนึ่ง ก็ธี" โดยผลครา โดยอาจาติถนที่ฉะนั้นต้องอยู่ในที่ ๆ จึงถึงความ (เป็นของจะพีก) ถือเอา เพื่อปิดโอกาสแห่งแสลงของบาปภิษุทั้งหลาย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More