ปฐมสนับสนุนภาพถ่ายแปล - ภาค ๒ : หน้า 306/404

ประโยคที่ ๑- ปฐมสนับสนุนภาพถ่ายแปล ภาค ๒- หน้าที่ 306 แม่เรียกหาอยู่ว่า "เจ้าพนักงานผู้รักษาป่าไม้ อยู่ที่ไหนกัน" ดังนี้ ครั้นไม่พบ จึงไปเสีย ภูมิรูปนั้น เป็นธนาณไทย ฝ่ายภิญญูปใคร ครั้นไปถึงสถานที่อธิษฐานแล้ว แต่มิสรภาพเป็นต้นอยู่ หรือลงจิตไปอื่นเสีย จึงเดินเลยไป เพราะละก็ไม่ได้ ภิญญูนั้น ก็เป็นธนาณไทยเหมือนกัน แมภิญญูรูปไปถึงสถานที่นั้นแล้ว เกิดมี โจร ช่างเนื้อร้าย หรอมหามะม่วง ภิญญูนั้น จึงรีบเดินเลยสถานที่ นั้นไป เพราะต้องการจะพ้นจากอุปธะนั่น ยังรักษายู่ก่อน แต่ก็ เป็นธนาณ ไทย ก็ขึ้นชื่อว่า สถานที่อธิษฐานบานนี้ หนักมาก แมกว่า ไฉนจอภะ ญิระอยู่ ภิญญูเมื่อไม่ก้าวเข้าไปสูดกั้นของด่านภาษี หลบหลีกไปเสียแต่ที่ไกล จะต้องเพียงทุกภูเท่านั้น แต่เมื่อเธอหลบ- หลีกที่อธิษฐานไปบานนี้ไปด้วยใจดี มะไปทางอากาศ ก็เป็นปราชญ์ ทีเดียว เพราะเหตุนี้ ภิญญูจึงเป็นผู้ไม่ประมาทในสถานที่อธิษฐานบาน บนี้แน่ จบถาว่าด้วยทรัพย์ที่ตั้งอยู่ในป่า.