ปฐมมันปลาสำหรับแปล ภาค ๒ - หน้า 260 : หน้า 260/404

ประโยค - ปฐมมันปลาสำหรับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 260 เป็นของดีกันเป็นอันเดียวกันเอง. น้ำพึ่งและน้ำอ่อยมชนิดนั้น แม้ออก จากขอบปากเข้าไปในอาชนะแล้ว ก็ชื่อว่ายังรักอยู่ เพราะเป็นของ ติดเนืองเป็นอันเดียวกันกับส่วนข้างนอก. แต่ผมมือลาดขาดจากขอบ ปากแล้ว จึงเป็นปราชญ์. แม็กกุใต้ ใส่ผ้าปึกไม้อย่างใดอย่างหนึ่ง หรืองอื่้นมีก่อนหน้านเป็นต้นชนิดใดชนิดหนึ่ง ซึ่งจะนิเมไล่หรือ น้ำมันได้ราคาหนึ่งอย่างแน่นอน. ลงในหม้อของผู้อื่นด้วยใจจิต พอ หลุดจากมือ ก็ขึ้นม็ด็ต้องปราชญ์. ในมหาวรรณดก ท่านกล่าวไว้ว่า "ภิกษุรู้ว่า" บัดนี้ เขาจัก ใส่น้ำมัน มีใจจิตใส่ถุงเทะอย่างใดอย่างหนึ่งลงในหม้อเปล่า, ถ้า ถิ่นท่านั้นจะมีราคา ๕ มาสก ในเมื่อมันเขาใส่หม้อนั้นแล้ว เมื่อ น้ำมันสำคัญถะนั้นดื่มแล้ว เป็นปราชญ์, แต่คันนั้นผอมแ่ง กับคำวินิจฉัยด้วยการทำลายแก่ให้ตรงในบ่อที่แท้ ในมหา- อรรถรากถนนั้นเอง, จริงอยู่ ลักษณะแห่งอาหารในคำนี้ไม่ปรากฏ; เพราะเหตุนี้ จึงไม่ควรเชื่อถือ. ส่วนในอรรถถามหาจริงเป็นต้น ท่านปรับเป็นปราชญ์ ในเมื่ออัญจะนับนั้นขึ้น, คำนี้ใช้ได้. ภิกษุ วงว่าถึงนี้ยังเป็นต้น ในหม้อปล่อวผู้อื่น เพื่อความจะเก็บ ซ่อนไว้ เมื่อเขาใส่น้ำมันลงในหม้อแล้ว (เธอ) กล่าวว่า "ถ้าผู้นี้ จักทราบ เขาขัดขวางเรา" จึงก่อกันที่มีน้ำมันไว้แล้วได้ราคา บาทหนึ่ง ด้วยใจจิต ต้องปราชญ์. ยกขึ้นด้วยจิตบริสุทธิ์ เมื่อผู้อื่น ให้นำมา เป็นคำว่าไทย. อธิบายว่า "สิ่งของใจของผู้อื่นหาไป, ต้องใช้อาคารสิ่งของนั้น หรือใช้สิ่งของนั้นเอง; ชื่อว่ากันว่าไทย." ถ้าไม่ใช่ให้ ต้องปราชญ์ ในเมื่อเจ้าของทอดธูระ. แต่ผู้อื่นใส