อรรถาธิบายอาหารและการกำหนดในปฐมสมันต์ปลาสำหรับแปล : หน้า 373/404

ประโยค- ปฐมสมันต์ปลาสำหรับแปล ภาค 2- หน้าที่ 373 ปฐมฉันนาวาหาร และกฤตาชาหาร ซึ่งได้แสดงไว้แล้วแต่โดยเพียงชื่อในการพรรณนาเนื้อความแห่งนี้ว่าภาษา "อาณายยุ" ในเบื้องต้น. และพิรทราบความต่างกันแห่งอาหารเหล่านี้ ดังต่อไปนี้:- [อรรถาธิบายอาหารถ 5 อย่าง] ลักษณะรูปใครณหนึ่ง ทำโครงร่างมิการตัดที่ต่อเป็นต้น. ในเวลา กลางคืนหรือกลางวันให้ใครเห็น ลักษณะซึ่งมีเจ้าของ หรือหลอกลวง ด้วยเครื่องนับโกง และทาปะปลอมเป็นต้นนี้ อาหารของกิณฑ ฉนั่นนั้นแลง ผู้ถือเอาทรัพย์นี้ พึงทราบว่า "เป็นเฎอยาหาร." ฝ่ายภิกษุใด มีผู้อื่น คือ กดี้เอาถ้วยกัล่ง, หรืออุกาคาม, คือ แสดงภัย ถือเอาทรัพย์เป็นของชนเหล่านั้น เหมือนพวกโจรบูญฯ ทำ ประทุมกรรม มีเท่าคบเดินทางและฆ่าชาวบ้านเป็นต้น (และ) เหมือน อิชรชน มีพระราชาและมาหามาตย์ของพระราชาเป็นต้น ทำการริบ เอาเรือนของผู้อื่น ด้วยอำนาจความโกรธ และใช้พลการเก็บพลี เกิน กว่าที่สิ่งแก่ตน, อาหารของภิกษุผู้นั้น ผู้ถือเอาของนั้น พึงทราบว่า "เป็นปลัยาหาร." ส่วนอาหารของภิกษุผูทำด หมายแล้วถือเอา ท่านเรียกว่า "ปริปิโทอาหาร." ปรินปวิตรนั ๒ มี โดย อย่าง ดัง สามารถกำหนดหมายสิ่งของ และกำหนดหมายโอกาส. [อรรถาธิบายภัณฑ์ปริกฐ] ใน ๒ อย่างนั้น การกำหนดสิ่งของ พิงกบงดังนี้: - ภิกษุม รูปลในศานาฏี มีความต้องการด้วยสายลูก จึงเข้าไปภายในห้อง หมาย ๑. ภิกาสุตถทีนี้ ในกามอัน ๒/๕/๒๒ แก้ค้านี้ว่า ทางภิกษุดี รุษฎิ ปฏิยามนสูง ปกฏิโจรสุส