การควบคุมประตูในศาสนาพุทธ : หน้า 188/404

ประโยค - ปฐมสมุนไพรจากกล้าแปล ภาค ๒ - หน้า 188 ควบคุมซีไม่ไว้ในที่ ๒-๓ แห่ง ทำไว้ที่บรรจุภูมิ (กระท่อมใบไม้) ก็ประตูผ้าม่าน ไม่ควรปิด." ก็คือประตูผ่านชนิดเดียวเท่านั้น ไม่ทำให้อยู่ในธรรมชาติ ในเวลาที่ ภิกษุมาตรงในมือผลักบานประตู เมื่อล็อกประตูที่เหลือต้องอาบดี แต่ ประตูกุ่มได้แน่นั้น ทำให้ต้องอาบดีแถีกิผู้พักผ่อนในกลางวัน ประตู ที่เหลือ เมื่อล็อกปิดก็ตาม ไม่ปิดก็ตามแล้วว่าคือ อาบตัาหนี้ไม่. แต่ควรปิดเสมอก่อน จึงจันทร์ ข้อดีเป็นธรรมเนียม. ถามว่า "ก็ประตูหนีไว้ อ่อมนั้นเป็นอาปิดดีแล้ว ด้วยเหตุอุป ประมาณเท่าไร?" แก่ว่า เมื่อใส่สักและล้มแล้ว ก็เป็นอาปิดด้วยดีทีเดียว." อีกประการหนึ่ง เมื่่อใส่เพียงสักแล้ว จะพักจำวัดอีกครา แม้เมื่อใส่ เพียงล้มแล้ว จะพักจำวัดอีกคราว แม้เมื่อปิดอาในบานประตูดกันแล้ว จะพักจำวัดก็ควร แม้เมื่อปิดแม่ไว้เล็กน้อยแล้ว จะพักจำวัดก็ควร, ด้วยวิธีอย่างหลังที่สุด แม้เมื่อปิดประตูแจ่มไว้บนพอศรีจะลอดเข้าไม่ได้ จะพักจำวัดก็ควร จะนี้แล, ถ้าสถานที่นั้น เป็นที่ชั่วคคนหมู่มาก แม้จะพูดคุยหรือ สามเณรว่า "อาอุโล จงช่วยกันรักษาประตู" แล้วว่าควร ข้าแม้จะทำความผูกในว่า "ภิกษุทั้งหลายผู้นั่งทำจรรยาหรือ กิจกระไรอย่างไรอยู่ เธอเหล่านั้น จักช่วยรักษาประตูนี้" ดังนี้ แล้วว่าจัดก็คร. ส่วนในอรรถกถากูรุณี ท่านกล่าวว่า "จะบอกแม้ว่าอุบาสก