การปฏิบัติสมานปาสาทิกา : หน้า 43/404

ประโยค - ปฏิบัติสมานปาสาทิกาเปล่า ภาค ๒ หน้า 43 บทว่า อญจฏตฺถาย มีความว่า (กรรมกามนั้นของท่าน) ย่อมเป็นไป เพื่อความเป็นโดยประการอื่น จากความเลื่อมใส คือ เพื่อ ความคิดร้อน. อธิบายว่า "อย่ามทำความดีคร่อมหลายหลาย ผู้มี ศรัทธาอ่อนยังมิได้ภูมิปัญญา ว่า "เราทำหลายเลื่อมใสแล้วในพระธรรม วินัย ชื่อแม้นนี้ ซึ่งมีผู้อภิปรายผู้ปฏิบัติเวลากาม." ฝ่ายความเลื่อมใสในของชนทั้งหลายผูมิศรัทธามาแล้วด้วยธรรม เป็น ของไม่หวั่นไหวด้วยเรื่องชนนี้ หรือด้วยเรื่องที่รังเกียจอย่างนี้ เหมือน ภูษณิน ไม่หวั่นไหวด้วยสมนั้น. เพราะเหตุนี้ ภิกษุก็หลายเหล่านั้น จึงกล่าวว่า "เพื่อความเป็นโดยประการอื่นแห่งบวก" [อภินิหารบาปบูรณะเรื่องพระสุทธินี้เสมอคุณธรรม] ข้อว่า คภวโต เดตมคุ อาจริญ์ มีความว่า กิริยาสายเหล่านั้น ได้กราบทูล คือได้แจ้งเนืออวามัน แต่พระองค์พระภาคเจ้า ก็แล้ว เมื่อ กราบทูล หาได้กราบทูลเพื่อปรารถนาความเป็นผู้ที่ทรงโปรดปรานไม่, หาได้กลูเพิ่งจะทำความแตกแร้งไม่, หาได้กลูเพื่อฉวยต้องการประจานโทษ ของท่านผู้สูงวัยนั่นไม่, หาได้กลูเพื่อแจ้งงดำนเนินโทษไม่ หมายใจ อยู่ว่า "พระผู้พระภาคเจ้า ทรงดับเนืออวามันนี้แล้ว จักไม่ให้พระ สุทินนี้ลงอยู่ในพระศาสนา จักให้คุดคามอออกไปเสีย" จึงได้กลู ก็หาไม่, อันที่จริง ได้กลูด้วยทำในใจว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้น ทรงทราบความเสียหานี้ ซึ่งเกิดขึ้นในพระศาสนาแล้ว จักทรงบัญญัติ สิกขาบท จักรั้งตั้งเขตแคนอาชฺญาไว้."