การบวชและการอนุญาตจากบิดาในพระพุทธศาสนา : หน้า 11/404

ประโยค (คัด) - ปฐมสมุทปาสาทกิจาเปล ภาค ๒ - หน้า 11 กิจที่ทำได้ยากอย่างยิ่ง และฤาษีนี้เป็นผู้ละเอียดอ่อน เป็นชาติชน ชาวเมือง เขาเมื่อไม่สามารถจะประพฤติทิพยธรรมธรรมะนั้นได้ ก็จักกลับ มาที่เรือนนี้อีกทีเดียว เอาเถิด พวกเรา จักขอให้ราตรีของเขา อนุญาตให้บวช สหายเหล่านั้น ก็ได้ทำเหมือนอย่างนั้นแล้ว [มาตราบิดาอนุญาตให้สุทินนับตรายบง] ฝ่ายมาตราบิดา ก็ได้อนุญาตให้เขาบวช เพราะเหตุนี้ พระอุบาลี จึงได้กล่าวไว้ว่า "อดโธ สุนุโมสส กรณูปฏิสส สหายกา เยน สุนุโมสส กรณูปฏิสส มาตาปีโมโร ๆ ๆ ๆ อนุญาโคโล่ มาตาปีภูติ อารสารมา อนาริยะ ปภพุชาย" บทว่า หฤโโน แปลว่า ผู้เจริญแล้ว บทว่า อุตุโท แปลว่า ผู้มากะแและจัดขึ้นด้วยอำนาจีต บทว่า กิติปทิ แปลว่า สันวันเล็กน้อย สองบทว่า พล คเหตุฑวา ความว่า สหายกกลนบุทธนั้น เมื่อบริโภคโภชนาหารที่สบายและบริหารร่างกายด้วยกิริยาตรอบและ อาบน้ำเป็นต้น ให้คิดกลังนานแล้ว ว่ามาว่ากลบิดา สะโรอัญญูผู้มี หน้าตเต็มด้วยนิติ และเข้าไปฝาพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า "พระพุทธเจ้าข้า! ขอพระองค์ ได้โปรดให้นักพระพุทธเจ้าวัด พระพุทธเจ้าข้า!" [พระพุทธเจ้ารับสักขีพยานให้สุทินนับตรายบง] พระผู้เป็นภาคเจ้า ตรัสเรียกภิกษุรูปหนึ่ง ผู้เที่ยวนิติบาต