ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมผัสกิลาา แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 365
บทว่า วิสสาขูเคราะห์ ได้แเกไม่เป็นอาบัติ เพราะการถือเอา
ด้วยวิสสา. แต่ควรรู้ลักษณะแห่งการถือเอา ด้วยความวิสสา โดยสูตร-
นี้ว่า “คู่นอนกุ้งหลาย ! เรานุญาตให้กุ้ง ผู้ประกอบด้วยองค์ ๕
ถือวิสสาได้ คือ เคยเห็นกันม่า ๑ เคยพบกันมา ๑ เคยพูดกันไว้
ยังมีชีวิตอยู่ ๑ เมื่อถือเอาแล้ว ก็พอใจ ๑
บรรดาบทเหล่านี้นั้น บทว่า สนุกฐูโจ ได้แก่ เป็นเพื่อนด้วย
เหตุว่าส่งกันกันมา.
บทว่า สมฤตติ ได้แก่ เป็นเพื่อนสนิท.
บทว่า อาลปิโต ได้แก่ อันเพื่อนภิสุขพูดไว้ว่่า “ท่านต้องการ
ส่งใด ซึ่งเป็นของผม ท่านพึงถือเอาสิ่งนั้นเกิด, ไม่มีเหตุใน การที่ท่าน
จะขออนุญาตแล้ว ถือเอา” บทว่า ชิวิต ได้แก่ แม่นอนแล้ว
ด้วยการนอนที่ไม่สุขนี้อีกต่อไป ตราบเท่าที่ยังไม่ถึงความบาดเดิดแห่ง
ชีวิตนัทรีย์.
หลายบทว่า คึติ จ อตตโมโน คำว่า เมื่อเราถือเอาแล้ว
เขาก็จะพอใจ. การที่กูรู้มั้วรู้ว่า “เมื่อเราถือเอาแล้ว เขาก็พอใจ”
จึงถือเอามืออยู่ของบุคคลเห็นปานนี้ ย่อมสมควร. ก็พระผู้พระภาค-
เจ้า ตรอสองอัน เหล่านี้ไว้ ด้วยอำนาจแห่งการรวบรวมไม่มีส่วน
เหลือ “แต่การถือเอาด้วยวิสสา ย่อมขึ้นด้วยองค์ ๑ คือ เคยเห็น
กันมา มีชีวิตอยู่ เมื่อถือเอาแล้ว ก็พอใจ ๑ เคยบอกกันมา ยังมีชีวิต
อยู่ เมื่อถือเอาแล้ว ก็พอใจ ๑ เคยบอกกันมา ยังมีชีวิตอยู่ เมื่อถือ-