ปฐมสัมผัปลาตากแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 239 : หน้า 239/404

ประโยค - ปฐมสัมผัปลาตากแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 239 .tickลองประกาศในมหาวิหาร แล้วกำารประชุมใกล้มหาเจดีย์ เริ่มวิจินฉัยกัน พระเฑราะผู้ทรงพระวินัยหลาย ก็ได้รับอนุญาตอาหารไว้แล้ว. ก็เลยถกผู้อื่นในพระวินัยชื่ออกิธรรมิกโหติแสดง ก็อยู่ในสันนิบาตนั้นด้วย. พระเฑราะนั้นกล่าวอย่างนี้ว่า "ภิญญูนี้ลึกโอ้นี้ที่ไหน ?" ภิญญังหลายเรียนว่า "เธอลึกที่ปะเทศาคามฝังสมุทร." พระเฑราะถามว่า "พื้นที่ประเทศนั้น โอ้นี่มีค่าเท่าไร ?" ภิญญังหลายเรียนว่า "ไม่มีค่าอะไร ๆ." พระเฑราะกล่าวว่า "ความจริงที่ประเทศนั้น พวกประชาชนอดอยมะพร้าวเต็มอิ่มเอียงบ้างใน แล้วก็ทิ้งลาไว้, ก็ละล่นสำเร็จประโยชน์เป็นฟืน (เท่านั้น). พระเฑราะถามต่อไปว่า "หัดกรณ์ในโฉนี ของภิญญรูปนี้ มีค่าเท่าไร ?" ภิญญังหลายเรียนว่า "มีค่าหนึ่งมาสาก หรือหย่อนกว่าหนึ่งมาสาก." พระเฑราะถามว่า "ก็คือใน ที่ไหนบ้าง ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงบัญญัติในราชาไว้เพราะ" พระทรัพย์หนึ่งมาสาก หรือเพราะทรัพย์หย่อนกว่าหนึ่งมาสาก ?" เมือพระเฑราะกล่าวอย่างนี้แล้ว ก็มีมาสุภาพเป็นอันเดียวกันว่า "ลีละ ๆ พระ- คุณท่านกล่าวชอบแล้ว วิจินฉัยถูกต้องดีแล้ว". ก็ราชาวัน แมพระเจ้าอาทิตย์รัช ก็เสืออาจากพระนครเพื่อถวายบังคมพระเจดีย์ ได้ลับดับเสียงนั่น จึงคิดสถามว่า "นี่เรื่องอะไรกัน" ครับได้สับเรื่องทั้งหมดตามลำดับแล้ว จึงทรงรับสั่งให้ถวายกลองประกาศในพระนครให้รู้ว่า "เมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ อภิทธิ์ของพวกภิญญาบ้าง พวกภิญญานี้บ้าง พวกคุณสำบ้าง ที่พระอธิธรรมิกโก็ตัดคตะตสินแล้ว เป็นอันตัดสินถูก ต้องดี เราจะลงราชอาญาคุณไม่มอยู่ในคำตัดสินของท่าน." พิงสอด ส่องถึงประเทศอย่างนี้.