ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ปฏิมาสมุนประสาทิกาเปล่า ภาค ๒ -หน้าที่ 16
ในบทว่า "อกิโลกิ" นั้น มีใจความเฉพาะบทดังกล่าวนี้:
ขนมกุมมาส ที่ชื่อว่าอกิโลกะ เพราะอธิษฐานว่า ถูกโจทย์คือความสุข
ครอบงำ ออกโกโลกะ เป็นสัญญา คือนิยามนี้ว่า เป็นสัญญา คือชื่อแห่งมนกุมมาส ที่ลงไปเดิน หนึ่งแล้ว ซึ่งขนมกุมมาส ชื่ออกิโลกะนั้น
ว่า กุมมาส ได้แก่ ขนมกุมมาส ที่ทำด้วยข้าวเหนียว.
สองว่า อุตุททกามา โหติ ความว่า ขนมกุมมาสนัน เป็นของไม่ควรบริโภค โดยที่สุดแม่พวกทาสและกรรมกร กระทันดั่งฝูงโค,
เพราะฉะนั้น นางทาสลิงมีความมุ่งหมายจะเทบทนกุมมาสนั้นถึงเสียภายนอก คุณทุษร้ายจนจะนั้น.
ว่า สง ดด ตัดขั้นเป็น สง เอokset กล่าวว่านั้น.
พระสุทินี่ เรียกกาสของกูว่า "แนะน้องหญิง" ด้วยอำนาจ
อธิบายไว้ว่า "แนะน้องหญิง ถ่องนั่น มือนั้นจะต้องทิ้งเป็นภาค มีคำอธิบายว่า "แนะน้องหญิง ถ่องนั่น มือนั้นจะต้องทิ้งในนอก เป็นธรรมดา คือเป็นของที่เขาสะความหวานแห่งแล้วใช่, เธองเกลี้ยลงในมาตรของเรานิด.
ถามว่า "กิริยาพิสดุย่อมได้ เพื่อจะพูดอย่างนี้หรือ ? ไม่เป็นบัญญัติ (การออกปากเอง) หรือปัจจุตวาจา (วาจาพูดเอียดด้วยปัจจัย) หรือ ?
แก้ว่า"ไม่เป็น (ทั้งสองอย่าง)."
ถามว่า "เพราะเหตุไร จึงไม่เป็น ?"