ปฐมมันปลากล่างกาแปลภาค ๒ : หน้า 269/404

ประโยค(3) - ปฐมมันปลากล่างกาแปลภาค ๒ - หน้าที่ 269 นกหญิงซึ่งออกไปจากบ้านแล้ว แต่นกทั้งหมดหลายมินก็คับแค็เป็นต้น ก็พิ้งทราบวินิจฉัย ดังนี้แล บทว่า สญฎฎ วา มีความว่า ภิกษุณีจับหญิงสาวที่แง็ง เพราะน้ำขาว ถูกกลั่นลมอบ กำลังก่อไปในอากาศ ณ จุดขาปลาด ไว้นั้นพื้นดิน ซึ่งมาดรงหน้า ที่ชายผ้าข้างหนึ่ง ไม่ได้ทำฐานให้ไหว ไปบ้างโน้น และข้างนี้เลย ต้องทุกกฎ เพราะเข้าไปกัดครอสไป ไปบ้างโน้น และข้างนี้เลย ต้องทุกกฎ เพราะเข้าไปกัดครอสไป เมื่อไม้ทำให้คลื่นจากฐานก็ยังรันอยู่ เป็นกฎลังกิวย เพราะทำให้ ไหว ให้คลื่นจากฐาน ต้องปลาชิก ก็การกำหนดฐานแห่งนกอยู่ นั้น. ส่วนผ้าสกุกที่ไม่แข็ง พอกินจุบซักข้างหนึ่ง เท่านั้น ก็ถลุงไปกองอยู่บนพื้นดินทั้งซ้ายที่สอง ผ้าสกุกนั้น มีฐาน ๒ คือ มือ ๑ พื้นดิน ๑ ภิกษุณีทำผ้าสกุกนั้น ตามทับบอกเอาแล้วนับแล ให้คลื่นไปจากประเทศแห่งโอกาสที่จุดเอา ต้องถลุงจ้อย ภายหลัง เอามือที่สอง หรือเท้าขึ้นบนพื้นดิน ต้องปลาชิก. ฉันรั้ง ครั้งแรก ยกขึ้นจากพื้นดิน ต้องถลุงจ้อย ภายหลังให้คลื่น ขายประเทศแห่งโอกาสที่จุดเอา ต้องปลาชิก. อีกอย่างหนึ่ง ภิกษุ เมื่อไม่ปล่อยการจับ ยืนมือลงไปตรง ๆ ทำให้อยู่ที่พื้นดิน แล้วเอามือั้นเองกผ้าขึ้น ต้องปลาชิก. แม้ในผ้าโพก ก็พิ้งทราบวินิจฉัยดังนี้แหละ หลายบ่วา ภิรุณ วา อุรุณ วา ฉาชามาน มีความว่า อภิญญา แปลนับบ่งประเทศว่า franclin partridge. ภิกษุวิมติในหนว่า เป็นนกชนิดหนึ่ง เจาเลี้ยงไว้สำหรับให้กินกัน