การจัดการสวนและการถวายผลไม้ : หน้า 395/404

ประโยค - ปฐมมันต์ปลาสากแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 395 แล้วอิ่มเข้าไป ส่วนในสวนที่ทายกำหนดถวายไว้ เพื่อประโยชน์แก้ ปัจจัย ๔ ไม่ควรทำอปโลกมนุษย์ แต่จะน้อมเข้าไป เพื่อประโยชน์ แก่ปัจจัยที่ยังบ่องอยู่ ย่อมสมควร, สวนครูดูแลรักษาไว้, แม้จะให้ คำจ้างแล้วให้คนอื่นรักษาไว้ ก็ควร. ส่วนชนเหล่าใด รับค่าจ้าง สร้างบ้านเรือนอยู่รักษาในสวนนันเอง, ถ้าชนเหล่านั้น ถวายมะพร้าวหรือ ผลตาลลูกแก่มากหลายผู้มาแล้ว, ชนผู้กษาสวนเหล่านั้น ย่อมได้ เพื่อถวายผลไม้, เฉพาะที่ส่งอนุญาตแก้ว่า พวกเธอจะกินผลไม้ มิประมาณเท่านี้ได้ทุกวัน, งั้นดี, การที่กิจกุจะรับผลไม้ของชน เหล่านั้น, แม้จะมายังฉันไป กว่าผมไม่ได้ส่งอนุญาตนั้น ย่อมไม่ ควร. ส่วนผู้ใดถือเอาสวนด้วยการซื้อแล้ว ย่อมถวายกับปิ่นดั้นนั้นเที่ยว แก่สงฆ์ เพื่อประโยชน์แก่ปัจจัย ๔, ผู้ที่อนุญาตได้เพื่อถวายผลไม้แม้มมาก แล้วสวนที่ถวายได้แก่พระเดชะ เพื่อประโยชน์แก่ปัจจัย ๔ หรือเพื่อ ต้องการปฏิสังขรณ์สิ่งที่หักพัง ควรดูแลรักษา, ถึงจะให้จ้างไปบ้าง ก็ควรให้คนอื่นดูแลรักษาไว้. ก็แล้ว ในสวนที่ถวายไว้แก่พระเดชะนี้ จะให้จ้างแม้ที่เป็นของเดิม, แม้ที่เป็นของสงฆ์ ควรอยู่, การถวายผล- ในสวนนันเอง รักษาสวนแม้นมันอยู่ด้วยแล้ว ฯ ของพวกนายอยู่ สวนแม้นนั้นด้วยการซื้อ แล้วถวายปิ่นดั้นฯ (แก่สงฆ์) พิงทราบ โดยนับดังกล่าวแล้วนันนั้นแหละ. ในคำนี้ว่า "ดูคำบรรยายหลายๆ ไม่ต้องอาบัติ เพราะคนเฝ้า