ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(๑) - ปฐมสมุนไพาสำหรับแก้โรค กาเจ็บ ๒ หน้า ๙๐
โดยชอบเกิด." พร้อมกับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นเอง เพคคุหลัศ (ของผู้พึ่งอุปสมบทนั้น) อนุสรานไป, บรรพชาและอุปสมบทสำเร็จ, ผู้ซึ่งเก็บนี่ผุมีศรระโสด นั่งผ้ากาสะวะ คือนั่ง (ผ้อตรวจสกา) ผ้านึ่ง หมด (ผ้อตรวจสกา) ผ้านึ่ง พาด (ผ้าสังฆาฏิ) ไว้บางผืนผืนหนึ่ง มีมาตรดินที่มีสีเหมือนดอกอุบลเขียวคล่องไว้ที่จะอาบข้างซ้าย. ภิกษุนี้ท่านกำหนดด้วยบริจาร ๘ ที่ม่ามซอดเข้า ที่ร่างกาย อันพระโพธารามยกว่ามาอย่างนี้ว่า
"บริขารเหล่านั้นคือ ไปตรวจร บาตร มัดน้อย เข็ม และผ้าสำระคดเอง เป็น ๗ ทั้งผ้ากรองน้ำ ย่อม ควรแกักกุญแจประกอบความเพียร"
เป็นผู้สมบูรณ์ด้วยวิริยะดา เหมือนพระเระดังตัวพระราม มีพระพุทธเจ้า เป็นพระอาจารย์ มีพระพุทธเจ้าเป็นพระอุปชโลยะ ยืนถวายบังคมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ที่เดียว.
จริงอยู่ ครั้งปฐมโพธิกา พระผู้พระภาคเจ้า ทรงให้ลูกตลอด อุปสมบท ด้วยอิริยาบถอุปสมบทนั่นแล ในการชำระยะหนึ่ง, และ ภิกษุอุปสมบทด้วยอริยอย่างนี้ มีจำนวน ๑,๓๓๙ รูป, คือ อย่างไร ? คือมีจำนวนดังนี้ :- พระปัญจะวักคิเณระ ๕ สงคลบุตร ๑ สายบุญเป็น บริวารของท่าน ๕๔ ภิกขาวัดคิยะ ๑๐ ปรานชิกู ๑ , ๐๐๐ ปริพาชก รวม กับพระอัครสาวกทั้งสอง ๒๐๐ พระองค์อัครมเหสีอรุณีฯ รวมเป็น ๑,๓๓๙ รูป สมจริงจัดคำที่พระอรรถกถาจักกล่าวในเบื้องวรดกว่าว่า
๑. โอยน่าให้เต็มคำว่า อุปสมบท เข้ามา.