ปฐมสัมผัสจากกาม: ภาค ๒ - หน้าที่ 139 : หน้า 139/404

ประโยค - ปฐมสัมผัสจากกาม: ภาค ๒ - หน้าที่ 139 (ในนิมิตของสตรี) เป็นอาบัติทุกฌา. แม้เมื่อสอดจน หรือปลายนี้มือและนิ้วหัวแม่มือเข้าไป (ในนิมิตของสตรี) ด้วยความยินดีในเมนู เป็นทุกฌาเช่นกัน. [ภิกษุเมื่อจะพรานนเมนุดกวามัลลิกนท็พระทุทธคุณ] ก็ขึ้นชื่อว่าเมุณดานี่ ก็อคือกกทีช่วหยาม อันเป็นกุของ พวกสัตตุรุ, เพราะฉะนั้นอธิบายว่าถึงฐานนั้นก็是ฐน ฐานอื่นก็ดี หรือฐานเช่นนี้ในพระวินัย ก็ควรให้ปฏิกูลมาธิศ สมณ- สัญญา และธีโอดิปบั่งปลั่งขึ้นเฉพาะหน้า แล้วให้ความเคารพเกิด ขึ้นในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รำพึงถึงพระกุุณาของพระโลกนาถ ผู้มีพระกุุณหกอมมีได้, แล้วกล่าวเกิด. ควรสำพันธพระกุุณของมีพระนํ้าหน้ากลับแล้วจากกามทั้งหลาย โดยประการทั้งปวง ทางอาคัญ ความกุคุณในสัตว์ทั้งหลาย เพื่อความอ่อนดูสั ลสัตว์เพื่อความอุนาะห์แกโลก ได้ตรสกะเช่นนี้ไว้ เพื่อองการบัญญัติสมานบาป, พระศาสดา ทรงมีพระกุุณจริงหนอ!" ดังนี้แล้ว พึงกล่าวเกิด. อธิปกหนึ่ง ถ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า จะไม่พิจารณาสติกเช่นนี้ โดยประการทั้งปวงโดยไร้. ใครจะอธิฐุได้ว่า "ในฐานะประมาณนี้เป็นปารสมาชิก, ในฐานะประมาณเท่านี้ เป็นกุลลำจ๋ย, ในฐานะประมาณเท่านี้ เป็นทุกฌา." เพราะเหตุนี้ เมื่อสดับอยู่ดี เมื่อกล่าวอยู่ดี (ซึ่งเมนุกานั้น) หาวจะเอาพิธีปากนั่งหัวเราะจนเห็นฟันกันอยู่ไม่พึงใคร่ว่า "ฐนฐานเช่นนี้" แม่พระสัมมาสัมพุทธเจยังได้ตรัส