การอธิบายเกี่ยวกับอาบัติในพระพุทธศาสนา : หน้า 371/404

ประโยค(๓) - ปฐมสัมผัสตาปฏิภาณแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 371 ภิกษุ ! เธอไม่เป็นอาบัติ เพราะเพียงแต่พูด* ดังนี้. อธิบายว่า "ไม่เป็นอาบัติ เพราะเหตุเพียงแต่พูด ๆ ไปเท่านั้น." เรื่องที่ดูลจากเรื่องเพียงแต่พูดนั้นไป มีเรื่องผ้าไทกเป็นที่สุด ท้งหมดนี้อาจวามตั้งแต่แล้วทั้งนั้น. ในเรื่องศพที่ยังสด มีวินิจฉัยดังนี้ :- บทว่า อธิวโจ โวa่า ว่าภริกฺเกิดขึ้นในศรีระ ( ศพ) นั้นน แสดง เพราะตำแหน่งในผ้าสากก. บทว่า อนาถิยโน โวํว่า ภิกษุไม่ถือเอาด้วยคำของเปรตนั้น หรือไม่ทำความเดือดเนื้อเพื่อ. หลายบทว่า ตติ สรีริ องุวิญญาติว่า คำว่าเปรตดังศรีะนั้นให้ลูกนั้น ด้วยอาญภาพของตน. เพราะเหตุนี้ พระอุบาสะนะนั้นจึงกล่าวว่ า " ศรีะนั้นลูกื่น (เดินตามหลังภิ กษุนั้นไป) " สองบทว่า ทวารํ ถลกฺ คำว่า ว่าภริกฺมีอยู่ในที่ใกล้ ป่าชั้นนอง เพราะเหตุนี้ ภิกษุเป็นคนฉลาดอยู่โดยปกติ จึงริบเข้า ไปในวิหารนั้นทันที แล้วเปิดประตู. สองบทว่า ตตกฺฉ ปริบัติ คำว่า เมื่อตก็อปิขอประตูแล้ว เปรตเป็นผู้มาความอาลัยในผ้าสากก จึงจะทิ้งศีระนั้น แล้วไปตาม ยากรรรม." เพราะเหตุนี้ ศรีะนั้นจึงล้มลง. มีคำอธิบายว่า "ตกไป ในที่นี้นั้นแน่แล้ว." สองบทว่า อนุเมน สรีระ คำว่า ภกุไม่พึงเอาชังบ้างสุกล ที่รีะ (ศพ) สด ยังอุ่น ๆ อยู่ เมื่อภิกษือเอา อุปทะเห็นปานนี้