ปฐมสัมปทานคำแปล ภาค ๒ - หน้า 113 : หน้า 113/404

ประโยค - ปฐมสัมปทานคำแปล ภาค ๒ - หน้า 113 ฉันนั้น ก็เพราะสัตย์ขอมนเป็นอันสัญญาบอกลาในกาลใด ในกาลนั้น แม้มกุฎิไม่กล่าวคำเป็นคำว่า "ยานุษนุ พุทธิ ปฏิญญูปุญญู" ความ เป็นผู้ทรงพล ก็ยังเป็นคำว่าแจ้งแล้ว ; เหตุผลนั้น ในที่สุดแห่งบ แม้ทั้งหมด พระผู้พระภาคเจ้าจริงตรัสว่า "ลูกออิกนกุชมั" ความ ทำให้แจ้งความเป็นผู้ทรงพล และสัตย์ขอเป็นอันสัญญาอกลา ย่อมมีแม้ด้วย อาการอย่างนี้." ถอดจาก ๑๔ นาทีไป ในบทว่า "จิริติ ม ธาระรัต" นี้ มีวินาทดังนี้:- ถ้าว่ากับกุญแจนั้นกว่ากว่า "จิริติ วิสุสามิ" "ข้าวเจ้าก็เป็นกุฬสี" ดังนี้ดีดี "จิริติ โหมิ" "ข้าวเจ้าจะเป็นกุฬสีดังนี้ดีดี "จิริติ ชโตมุกิ" "ข้าวเจ้าเกิดเป็นกุฬสีแล้ว" ดังนี้ดีดี "จิริติบุฑ" "ข้าวเจ้าย่อมเป็นกุฬสีดังนี้ดี" สัตย์ขอ อ่อนโยนเป็นอันไม่บอกลา. ก็กล่าวว่า "อชฌ ปฏิญาณ คำติ ม" "ตั้งแต่วันนี้ไป ขอท่านจง ธาระรัต" ทรงจำข้าวเจ้าเป็นกุฬสีดังนี้ดีดี "อชฌ ปฏิญาณ คำติ ม" "ตั้งแต่วันนี้ไป ของท่านจงรู้ ขันฑิก" ข้าวเจ้าว่าเป็นกุฬสี ดังนี้ดีดี "อชฌ ปฏิญาณ คำติ ม" "ตั้งแต่วันนี้ไป ขอท่านจงจำ สุชฌานนิติ" ดังนี้ดีดี