ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 : หน้า 81/404

ประโยค(คง) - ปฏิบัติสมาธิสักกะเปล่า ภาค 2 - หน้า 81 ยังมีได้ก็ดี ต้องอาบัติปลาราชิก; เสพผงคุณธรรมในสิริรัศมีที่สว่างก็ดีกัน แล้วโดยมาก ต้องอาบัติฤๅลังจัง..." เธอ ครับ นำสูตรจากบทภาษานี้ มาฉบับแล้ว จักระงับอธิกรณ์นั้นได้. เธอ แม้เมื่อดูคฤติปริเจาะ ย่อมเห็นการกำหนดคติสังม- ทิสสาบัง ติกาปิจฺติยาม ติกาทุกกฏัม ง ติอกทุกกฏัม ง อาบัติอย่างใดอย่างหนึ่งบ้าง เธอ ครับ นำสูตรมาจากบทคฤติปริเจาะนั้นมาจังแล้ว จักระงับอธิกรณ์ นั้นได้. เธอ แม้เมื่อดูอาบัติ จะเห็นอนาบัตรที่ท่านแสดงไว้แล้ว ในสิกขาบทนั้น ๆ อย่างนี้ว่า "คู่อภิภู! ไม่มีบ่อบัดเกลือกูฟูไม่ ยินดี ไม่มีใจจิต ไม่มีความประสงค์จะให้ตาย ไม่มีความประสงค์จะอด ไม่มีความประสงค์จะให้คลื่นา ไม่แข็งกล้า ไม่รู้ เพราะไม่มีสติ" เธอ ครั้นนำสูตรมาจังแล้ว จักระงับอธิกรณ์นั้นได้. จริงอยู่ ภิกฺขุใด เป็นผู้ลาภในวินัย ๕ อย่าง สมบูรณ์ด้วย ลักษณะ ๓ ได้ตรวจดูฐาน ๖ อย่างนั้นแล้ว จักระงับอธิกรณ์ได้ การ วินิจฉัย (อธิกรณ์) ของภิกษุนั้นใคร ๆ จะพึงคัดค้านไม่ได้ ย่อมเป็น เช่นกับวินิจฉัยที่พระพุทธเจ้าประทับนั่งวินิจฉัยเอง. ๑. ว. มหา. ๑/๒๓-๒๔. ๒. ว. มหา. ๒/๓๕.