การพิจารณาในศาสตร์พระพุทธศาสนา : หน้า 184/404

ประโยค - ปฐม musickาจากคาแปล ภาค ๑๒ หน้า 184 ในเรื่องกระดูก มีวิจินฉังดังนี้:- แม้เมื่อภิกษุาลำเดินไปยัง สุขา เป็นทุกข์, เมื่อลวมกระดูกมาไว้ดี กัด กองไว้ดี พยายาม ที่มีนิด้ด้วยความกำหนดในบุญดี พยายามด้วยความกำหนดในอับ เคล้าคล้องกายดี องุ่จิ้งเคลื่อนออกหรือไม่ก็ตาม เป็นทุกข์ทั้งนั้น. แต่เมื่อพยายามด้วยความกำหนดในอับปล่อย เมื่ออุจจิ้งเคลื่อนออก เป็น สังขาทิสเสส เมื่อไม่เคลื่อนออก เป็นกูลลิจัย. ในเรื่องนาดตัวเมีย มีวิจินฉังดังนี้:- จะเป็นนางนางนาควิก หรือบรครนางกินรีเป็นต้น นางใดนางหนึ่งก็ตาม เมื่อภิกษุเสบทุม- ธรรม ในสัตว์จำพวกนี้ทั้งหมด เป็นปราชิก. ในเรื่องนางงักษณ์ มีวิจินฉังดังนี้ :- เทวาแม้ทั้งหมด คือนางงักษณ์นั้นเอง. [ภิกษุเสมคุณธรรมในหญิงปรศเป็นต้นเป็นปรศิก] ในเรื่องหญิงเปรด มีวิจินฉังดังนี้:- เปรดทั้งหลายมีชวนาน- ตนหึกเปรดเป็นต้น ใคร ๆ ไม่สามารถจะชะแตต้องได้ แง่นำ- วิมานเปรดทั้งหลาย มีอู่ อดุลธรรมของนางวิมานเปรดเหล่าใด ให้ ผลอยู่ในอ่างทาฟิไ่, นางวิมานเปรดเหล่านี้ ย่อมได้เสวยสมบัติในข้าง ชุนนำปักษ์ เหมือนเทวดา ณ นั้น, ถ้าการเห็น การจับ การลูบคลำ การถูกต้อง และการกระทบ ของหญิงเปรด หรือของนางยักษ์นีดผูเห็น- ปานนั้นปรากฏได้, เป็นปราศิก. ถ้าแม่ไม่มีการเห็น, แต่กิจกายนี้ ปรากฏ ก็เป็นปราศิกเหมือนกัน. อีกอย่างหนึ่ง การเห็น และการจับ ไม่ปราศิก, แต่เปรดทำ