ปฐมสมณปสาทิภาพ แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 147 : หน้า 147/404

ประโยค-ปฐมสมณปสาทิภาพแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 147 หลายกล่าวว่าวจุมภคี องค์ชาติ ปฐมสมณปสาทิภาพ กล่าวว่า เมื่อ ภิญญูชอดองค์ชาติ คือปฐมสมณิของตนเข้าไปทรงธรรมที่จะแจออกไป นั้น แม่เพียงเมื่อลงเดียว สองบทว่า อาบุตติ ปาริชิตสุทธิ กล่าวว่า อาบัดปราชิต ย่อม มีแก่ภูมุนั้น อีกอย่างหนึ่ง บทว่า อาบุตติ แปลว่า ย่อมมีการต้อง บทว่า ปาริชิตสุทธิ ได้แก่ ธรรมคือปราชิต ในทุก ๆ บท ก็thนนี้นั่นแล. [ภิญญูถูกผู้อื่นข่มขืนแล้วดีเป็นปราชิต] พระผู้พระภาค ครังษ์ทรงแสดงอาบัติองค์โดยองค์ (องค์ชาติของตน) เข้าไปด้วยเสน่อจิตอย่างเดียวอย่างนั้นแล้ว บัดนี้ เพื่อจะทรงรบรา หลากลูกรับผู้อื่นด้วยสรณะ เป็นผู้ปฏิบัติชอบ ไม่น้อยดีแน่นอนมีการ ลอด (องค์ชาติ) เข้าไป ด้วยความพยายามของผู้อื่น เพราะเหตุนี้ ชื่อว่าการสอด (องค์ชาติ) เข้าไปนั้นไม่ใช่จะมีได้ด้วยความพยายามของ ตนอย่างเดียวเท่านั้น ย่อมมีได้แน่ด้วยความพยายามของผู้อื่น และเมื่อภิญญูดีในการสอด (องค์ชาติ) เข้าไปด้วยความพยายามของผู้อื่นแม่ นั้น ก็เป็นอาบัติ, คือเมื่อกฐมิกามาความพร้อมเพรียงด้วยปฏิสนธิกันเป็น อาบัติ นอกนี้ไม่เป็นอาบัติ จึงจริงว่า "ภิญญูปจุติกา มนสุสุติ" เป็นกัน. ในคำว่า "ปจุติกา" เป็นต้นนั้น มีวิบัติฉันดังนี้:- เหล่าผู้อ้างว่าเป็นข้าศึก เพราะอรรถว่า ต้องการ คือปรารถนาเป็นปฏิบัติ. ข้าศึกทั้งหลาย คือพวกภิญญู ชื่อว่าภิญญูปจุติกา (ภิญญูผู้เป็น