ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(คง) - ปฏิสนธิบาลวาสิกกาเปล่า ภาค ๒ - หน้า 67
อามนั่น ฯลฯ จะเห็นด้วยแจ้งธรรมเหล่านี้ที่เดียว."
บทว่า ปุปพุทธตาปรัตตู่ ความว่า เบื้องต้นแห่งรตธี กล่าวว่า
บูรพาธี เบื้องปลายแน่รตธี กล่าวว่า อุปรรตธี มีอธิบายว่า
"ปุปยามและปัจจิยาม."
บทว่า โภชปฏิกิริกาน คือ มีในฝ่ายแห่งปัญญาเครื่องตรัสรู้.
อธิบายว่า "เป็นอุปการะแก่อตามตรัณฎฺญ."
บทว่า ควานานุโยค แปลว่า ความประกอบเนื่อง ๆ ในการเจริญ (ไพจิตรธรรม).
สองบทว่า อนุฏฏตา วิภารยุยาม ความว่า พวกกระผมละ
คิหิปสิโป และอาวาสปิไหโพ แล้วจะพึงเป็นผู้ประกอบขวนขวาย ไม่มี
กิอ่อนอยู่ในสถานะอันดัง.
บทว่า เววามาวโล ความว่า พระเถรา เมื่อไม่ทราบอัยยิศัย
ของเธอเหล่านี้ ได้ฟังคำอวดอ้างมามายนี้ ของภิกษุเหล่านั้นแล้ว
จึ่งสำคัญอยู่ว่า "ถ้าเธอเหล่านี้ จักเป็นผู้เช่นนี้ไร้ ก็เป็นการดี"
แล้วรับว่าจ้า ได้ท่านผู้ชื่ออุทาหหลาย!
[เรื่องทรงห้ามมิให้ภิกษาว่าชัชฎบรรพชาตและสมบัติ]
แม่สองบทว่า "อุฏฐาน อนวกโล" นี่ เป็นอันตร SC๓าหเหตุ.
จริงอยู่เหตุ ท่านเรียกว่า "ฐาน" และ "โอกาส" เพราะเป็นที่ตั้ง
แห่งผล โดยความที่ผลนั้นเป็นไปเนื่องด้วยอนุสัย และเพราะเหตุบั้น
ก็ตีเป็นโอกาสแห่งผลนั้น โดยความที่เหตุบั้นเป็นไปเนื่องด้วยผลนั้น. พระ-
ผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อจะทรงห้ามเหตุบั้น จึงตรัสว่า "อุฏฐานเมต อนมมุต"