อุปมา ปฐมนันป่าสำหรับกาเปล่า ภาค ๒ : หน้า 77/404

ประโยค (อุปมา) - ปฐมนันป่าสำหรับกาเปล่า ภาค ๒ - หน้าที่ 77 ในวินัยแล้" นี้เป็นลักษณะที่สอง คำว่า "กิเลาสดับอาวาธแล เป็นลำดับที่พระวินัยธรรมนันำได้ถูกต้อง ทำให้จันทได้ดี ใคร่ครวญถูกต้องดีแล้ว" นี้เป็นลักษณะที่สาม. [อรรถาธิบายลักษณะ ๑ ของพระวินัยสร] ในคำว่า "สุตตดู" เป็นต้นนั้น มีวินิจฉัยดังนี้:- วันชัยฎกทั้งสิ้น ชื่อว่าคุตต, สุตตนัของพระวินัยธรรมนั้น เป็นพูทธนาที่มา ถูกต้อง คือมาดล. บทว่า สุปปฏิตติ ได้แก่ เป็นไปด้วยดี คือลาภ ญาญาณ คล่องปาก.หลายบทว่า วิจิตฉิจิต สุตตโต อนุพยัญชนะ ได้แก่ ที่วินิจฉัยเรียบร้อย คือตหัวนัดความสงสัย เรียนเอาไว้ โดยบาลิปูฉฉาและอรรถกถา. หลายบทว่า วิเนโย ฮิติ โทติ ความว่า พระวินัยสร นั้นเป็นผู้ตั้งมั่นในพระวินัย ด้วยความเป็นลักษณ์ภิกษุ. จริงอยู่ อลัชฌิกญาณ แม่เป็นพูสุต เพราะคำที่คนเป็นผู้ ones โราก ก็ลังกว่าให้ผิด แบบแผน แสดงสุตตสุขสนานอกธรรมะนอกวินัย ย่อมาทู่ปะมากมาย ในพระศาสดา คือ ก่อให้เกิดสัมพงษ์น บัง สงสารชิงบรร.ฝ่ายภิกษุ ลัชฌิ เป็นผู้มรังเกียจ ใคร่การศึกษา แม้เพราะเหตุแห่งชีวิต ก็ไม่แก้ลังกว่าให้ผิดแบบแผน ย่อมแสดงเฉพาะธรรม เฉพาะวินัยเท่านั้น คือทำสุตตสุขสนานให้เป็นที่ครอบอยู่. จริงอย่างนั้น พระมหากระทั้งหลายในปางก่อน เปล่งวาจา ๑ ครั้งว่า "ในอนาคตภาค ภิกษุ