ภูมิคุ้มกันของฝากในพระพุทธศาสนา : หน้า 351/404

ประโยค(๓) - ปฐมสัมผัสภาคแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 351 ถ้ากูว่าด้วยภูมิคุ้มกันของฝาก ภูมิคุ้มกันว่า ผู้รับของฝาก เพราะอรรถว่า รักษาทรัพย์ที่เขานำ มาฟังไว้ ภิญโญ ในอนันต์ กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ! ช่วยดูแล ทรัพย์สินลักษณ์ครู จนกว่าผมจะทำกิจOther แล้วกลับมา" ได้รักษา ทรัพย์ที่เขานำมาท่านอยู่ในสถานที่อยู่ของตนไว้ คำว่า "ภิกษุผู้รับของฝาก" นั้นเป็นชื่อของภิกษุนั้น เพราะเหตุนันนั้นแล พระผู้พระภาคเจ้า จึง ตรัสว่า "ภิกษุชื่อว่า ผู้รับของฝาก ได้แก่ ผู้ทรงทรัพย์ที่เขานำมา ฝากไว้" ดังนี้ ในเรื่องนั้น ภิกษุผู้รับของฝาก ไม่ได้แก้ข้อสิ่งของที่เจ้าของเขา ผูกแล้วก็ตราไว้โดยมาก ตัดแต่ขอรอสอบหรือข้างล่างออกแล้ว ถือ เอาแต่เพียงเล็กน้อย ทำการขึ้นเป็นต้น ให้ยังปลอดตามเดิมอีก สำหรับ ภิกษุคิดเห็น "เราจะถือเอาด้วยวิธีอย่างนี้" แล้วทำการจับต้องเป็นต้น พึงทราบว่ามีอาบัติตามสมควร จะนี้แล. จงกล่าวว่าด้วยภิกษุผู้รับของฝาก.