ปฐมมั่นปลาสาทกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 344 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 344
หน้าที่ 344 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการเปิดปากและการสื่อความหมายทางเสียงถึงสัตว์ต่างๆ โดยยกตัวอย่างเสียงที่สร้างขึ้นตามธรรมชาติ การทำความเข้าใจกับคำที่ใช้ในบริบททางภาษาไทย รวมถึงการสะท้อนถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์ในสิ่งแวดล้อม ปัญหาที่เกิดจากการไม่มีสัตว์ไมจำนวนมากในธรรมชาติ, และการเสนอแนวคิดในการรักษาสัตว์เหล่านี้ให้คงอยู่ในระบบนิเวศน์.

หัวข้อประเด็น

-การแปลภาษาไทย
-ธรรมชาติ
-เสียงของสัตว์
-ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์
-รักษาสัตว์ในธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมมั่นปลาสาทกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 344 เธอเปิดปากก่อคามไม่ได้เปิดค่อม แค่ได้ทำเป็นเสียงงาบและเสียงหนูร้องหรือโปรยข้าวตอกลงท่าน่อยๆ เอาใจเดียว ไม่ไล่จ้องเรียกชื่อหรือไม่ได้ดีดมืมือ งูคำว่า "จักินกบเป็นต้น" เพราะหัว จึงออกหนีไปเป็นภาคไทยเหมือนกัน ปลามแล้วในอธิษฐานอย่างเดียวด้วยศพทว่า สัตว์ไมมีเท่า ก็คำที่จะฟ้งกล่าวในปลานี้ ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้แล้วในภาณะตั้งอยู่ในนั่นนเทียว จะนีแล. จบกว่าด้วยสัตว์ไมมีเท่า.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More