การกิเลสและกรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 38/404

ประโยค(ค) - ปริญญสมันดปลาสึกกาวาเปล่า ภาค ๒ หน้า 38 - คำว่า "ทานิน" มีอยู่ในคำว่า "โลภานิ ดว็ว" นี้ เป็นนิบาต ท่านกล่าวอธิบายไว้ว่า "โส ตน ดว็ว" ที่แปลว่า "กิเลสนั้น (สูญผดอม)" - หลายบทว่า กฤจิ โน ดว็ว คือ กฤจิ นู ดว็ว ที่แปลว่า "คุณ (จะไม่มีมินีดปรพฤติพรหมวรรษ) หรอหนอ?" - บทว่า อนภิรโต แปลว่า ผู้มีความกระสัน อธิบายว่าผุปรารถนาความเป็นกุศล - เพราะเหตุนี้ ท่านพระสุทนี เมื่อจะคัดค้านความไม่ยืนดันนั้น นั่นแห งกล่าวว่า "อาวุโสทั้งหลาย! ความจริง ไม่ใช่ว่าผม จะไม่ยืนดี (ประพฤติพรหมวรรษ)" อธิบายว่า "ก็ยมินดดีเดียว ในการเจริญกุศลธรรมอันยิ่ง" - หลายบทว่า อดุฬี เม ปาปภูมิ ก็ดี ความว่า บาปกรรมอย่างหนึ่งที่ผมทำไว้ มีอยู่ คือผมได้รับอยู่ ได้แก่มิปรากฏแก่ผู้อยู่เป็นนิยกาล ดูผิวมือเจาะหน้านะนั้น - ถ้าดังนั้น ท่านพระสุทนี เมื่อจะประกาศ (เปิดเผย) บาป-กรรมที่ตนทำแล้วนั้น (แก่หลากภิฏุสุขหาย) จึงได้คำเป็นต้นว่า "ปุรณฤทธิอาย" ดังนี้. [พวกภิฏุสุขหายเห็นด้วยว่ากรรมนั้นให้เกิดความสำราญได้] - หลายบ่าว่า อ๋อ หิ เต อาวุโส สุทินู ภูดูอาจาย ความว่า อาวุโส สุทินนี! บาปกรรมแผ่นของคุณ พอที่ คือสามารถจะให้คุณ รำคาญได้ มีคำอธิบายว่า "เป็นของสามารถจะให้เกิดความรำคาญได้"