ปฐมมนต์ปลาสักกะแปล ภาค ๒ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 217
หน้าที่ 217 / 404

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับพระสมณศากยบุตรและการอธิบายเกี่ยวกับความเป็นสมณะ รวมถึงการวิเคราะห์หลักธรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น การที่พระผู้ทรงศีลได้มีการแต่งตั้งและบัญญัติธรรมที่สำคัญ โดยอธิบายคำนิยามต่างๆ ที่ปรากฏในคัมภีร์ โดยมีการอ้างอิงถึงบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับธรรมะและความเป็นอยู่ของพระภิกษุ รวมถึงคำสั่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอนในอดีต

หัวข้อประเด็น

-ความเป็นสมณะ
-หลักธรรมและคำสั่ง
-พระสมณศากยบุตร
-บทบัญญัติในพุทธศาสนา
-การวิเคราะห์คำสั่งสอน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- ปฐมมนต์ปลาสักกะแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 217 ในสถานที่นั้น ๆ เป็นต้นว่า "พระสมณศากยบุตรเหล่านี้ปรากฏจากความเป็นสมณะแล้ว" ดังนี้ ชื่อยา ย้อมโทนทะนาว่า แม่ผู้ออกจากไป ก็ ควรทราบโฆษณาแห่งเหล่านั้น ตามครรลองที่มาแล้วในที่นี้ ๆ โดย นั้นนี้ บรรดาเหล่านั้น บทว่า พุทธมาจิโร คือ ผู้ประพฤติ ประเสริฐ ความเป็นสมณะ ชื่อสามัญญะ ความเป็นผู้ประเสริฐ ชื่อ พหญัญญะ คำที่เหลือ มีอือวามันดินกล่าวนั้นเอง ในคำว่า "รณฺโณ ทารุ" เป็นตัน มีวินิจฉัยดังนี้ :- ความนี้ว่า "ได้อธิเอาของที่มีกำได้ให้" ดังนี้ มีความเพ่งโทษเป็นอรรถ. อรึง เพื่อแสดงของที่มีกำได้ให้ ชื่อพระธนิยะได้ถือเอาแล้วนั้น ท่าน จึงกล่าวว่า "ไม่ทั้งหลายของหลวง" ดังนี้ อันผู้สบายทั้งหลาย ผู้ไม่ หลวงในความต่างแห่งจตนะ (คือคำเป็นเอกพจน์และคำเป็นพหูพจน์)พึงทราบเนื้อความดังอธิบายมาแล้วแน่. [ประชุมสงฆ์ทรงบัญญัติสิกขาขนาน] สองบทว่า ปฏิณิธาริโร มหาตุโท มีความว่า มหาคำว่าผู้นำการนับว่า "ผู้พิทากย" เพราะพระราชาทรงแต่งตั้งไว้นโหราห คือการตัดสินความในกลางก่อนแต่เป็นปกิณยุ คือเวลาเป็นคุรุสัจ หลายบทว่า อตฺถุ ภคว ตา ภิกฺขุ เอกโว โว ความว่า พระผู้พะภาค ย่อมทรงทราบแต่งซึ่งบัญญัติแห่งโลก ย่อมทรงทราบ แม้ชิงสิกขาบทที่พระพุทธเจ้าในอดีตทั้งหลาย ทรงบัญญัติแล้วย่อด้วยพระ-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More