การเรียนรู้เกี่ยวกับอนุสารีธรรมและข้อปฏิบัติภิกษุ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 387
หน้าที่ 387 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับข้ออนุสารีธรรมและการปฏิบัติสำหรับภิกษุ โดยเน้นว่าภิกษุไม่ควรกล่าวหรือตอบสนองต่อคำสั่งโดยไม่พิจารณา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงกรณีที่สำคัญเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์ในพิธีกรรมและการรักษาศีล รวมถึงหัวข้อเกี่ยวกับการให้และการใช้ข้าวของที่มีค่าในทางศีลธรรม แนะนำให้พิจารณาถึงความกรุณาและความรับผิดชอบ ในกรณีที่มีเรื่องราวซับซ้อน แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการคำนึงถึงผู้อื่นและการทำความเข้าใจในเรื่องที่อยู่ภายใต้กรอบของกฎรวมกัน.

หัวข้อประเด็น

-อนุสารีธรรม
-การปฏิบัติของภิกษุ
-การให้และการใช้ของ
-ความกรุณาและศีลธรรม
-การพิจารณาในคำสั่ง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลายบทว่า น จ ภิกขเว วุฒิโต วุฒเมติ วุฒโภ ความว่าภิกษุปิ่น อนันฺภิกษุรูปหนึ่ง ไม่พึงกล่าวอย่างนี้ว่า "ผมเป็นผู้อนทนบอกแล้ว จะบอกตามคำของท่าน" แต่จะทำความกำหนดแล้วพูดว่า "ผมก็ตือเอาของชั้นนี้ ตามคำของท่าน" ควรอยู่. สองบทว่า วุฒิโต วุฒิสิ ชี ควว่า ท่านเป็นผู้อื่นผมบอกแล้วจงบอกตามคำของผม คำที่เหลือมีมโนกล่าวแล้วนั้นแหละ. ใน 2 เรื่องนี้มิฑูจะทำความกำหนดแล้วพูด ควรอยู่. ภิกษุย่อมเป็นผู้นำจากการค้านขอด (หรือดำหนิไทน) ด้วยเหตุเพียงเท่านี้แหละ. ในเรื่องซึ่งมีอายุท่านกลาง แห่งเรื่องแก้วมณี 3 เรื่อง มีวิตินฉัยดังนี้:- สองบทว่า นาท อกลูโล ควว่า ผมหาได้เป็นผู้อพารไม่คำที่เหลือปรากฏชัดแล้วดีเดียว. ในเรื่องสุก 2 เรื่อง พึงทราบ วิฉิฉังดัง:- ไม่มีอาบัติแก้ภิกษุรูปที่ 1 because her หันมันถูกความหัวเผาแล้ว จิงปล่อยไปด้วยความกรุณา แม้โดยเก้า, ถึงกระนั้น เมื่อพวกเจ้าของไม่ยืนมยอม ย่อมเป็นภิฑูมไทย. ควรนำสุพรที่ตาย ที่ใหญ๋เท่านั้นมาใช้กัน หรือให้ส่งของที่มีราคาเก่าสุพรนั้นได้. ถ้าเธอไม่เห็นพวกเจ้าของบ้างแม้ไหนๆ พึงวางผ้ากาสะวะ หรือโอ้นำ ซึ่งมีราคาเท่าสุพรรัน ไว้ใกล้ๆ งบงในที่ซึ่งพวกเจ้าของนั่นมาแล้ว จะเห็นได้แล้วจงไป. แต่เมื่อปล่อยไปด้วยใจจิต เป็นปราชญ์ทีเดียว. ก็บริพสุพรนั้น สุพรบางตัวเอาเท้าดิงงง พองงขาดแล้ว จะเห็นได้ การัน ซึ่งมอาให้คล่องจากฐานได้เป็นธรรมดา เหมือนเรือที่ผูกไว้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More