แปลปรัชญาแห่งการสอดสวมในศาสตร์พระพุทธศาสนา : หน้า 159/404

ประโยค (๓) - ปฐมมันดปลาสถากแปล ภาค ๒ - หน้า 159 อย่างหนึ่ง พันธ์หรือสอดเข้าไปภายในสวมไว้. ชายชื่อว่ามีมินิด ลาดกี คือมืองคาวตา เขาเอาวัตถุเป็นต้นว่าผ้าเหล่านี้นั่นแลมา สอดสวมไว้. ในบรรทัดทั้ง ๑ เหล่านั้น อนุปาหนกนะ (คืออกายทรีที่ไม่มี ใครครอง) กับอุปาทินะนะ (คืออกายทรีที่มีใครครอง) จะกระทบกัน ก็ตาม อุปาทินะนะกับอุปาทินะนะจะกระทบกันก็ต้องตาม อนุปาทินะนะ กับอนุปาทินะนะจะกระทบกันเองก็ตาม อนุปาทินะนะกับอุปาทินะนะจะ กระทบกันเองก็ดีๆ ถ้าของคาเข้าไปตลอดประเทศที่พระอาจารย์ ทั้งหลายกล่าวว่า "เมื่อองค์คาถาเข้าไปแล้ว เป็นปราชญ์" ดังนี้ไซร้, เมื่อภิญญูดีในทุก ๆ ภะ ในเพราะเขาแดนปราชญ์ เป็นปราชญ์. ในเพราะเขตแห่งดุลจัย เป็นดุลลัจฉะ, ในเพราะเขตแห่งทุกกุฎ เป็น ทุกกุฎที่เดียว. ถ้านิมิตเขาสวมปลอกกันไว้, เมื่อภิญญาอผลปลอก เป็น ทุกกุฎ ถ้านิมิตของชายเขาสวมปลอกกันไว้, เมื่อภิญญาอผลปลอกเข้า ไป เป็นทุกกุฎ. ถ้านิมิตทั้งสองเขาสวมปลอกกันไว้, เมื่อภิญญาระทบ ปลอกกันปลอก เป็นทุกกุฎ, ถ้าเขาเอาบรรดาวัตถุมีปล้องไม้ไฟและ ไม่อ็อ้นเป็นนะไร ๆ ไว้ในนิมิตของหญิง, แม้ภิญญาสด (องค์ กำเนิด) เข้าไปถูกส่วนภายในแห่งวัดดุที่ใส่ไว้ในนี้ เพียงเท่านั้นกลดเดียว เป็นปราชญ์, หากสอดเข้าไปถูกส่วนเบื้องบนก็ดี ถูกข้าง ๆ หนึ่ง บรรดาข้างทั้งสองก็ดี เป็นปราชญ์, เมื่อสอดเข้าไปไม่ให้ถูกข้างทั้ง ๔ แม้ถูกฟื้นภายในแห่งไม้ไฟและไม่อ็อ้นเป็นต้นนั้น ก็เป็นปราชญ์, กิ