การบรรลุนิพพานและธรรมะที่เป็นที่พึ่ง : หน้า 41/404

ประโยค(ค) - ปฐมสัมปยาสากลกาแปล ๒ - หน้า 41 อันนี้ พระนินพน ทางเรียกว่า "ธรรมเป็นที่พักสมควร กระหาย" เพราะเหตุว่า ความกระหายในกามแม้ทั้งปวง มาถึงพระ นินพานั้นแล้ว ย่อมถึงความหมดสิ้นไป คือความสิ้นสุขไป. อันนี้ พระนินพน ทางเรียกว่า "ธรรมเป็นที่พึ่งออนอาลัย" เพราะเหตุว่า อาลัยคือเบญจถามคุณ มาถึงพระนินพานแล้ว ย่อมถึง ความเพิกถอนไป. อันนี้ พระนินพน ทางเรียกว่า "ธรรมเป็นที่ตดสูญแห่งวัฎณะ" เพราะเหตุว่า วัฎมี ๑ ภูมิ มาถึงพระนินพานนั้นแล้ว ย่อมขาด สุขไป. อันนี้ พระนินพน ทางเรียกว่า "ธรรมเป็นที่สั้นตันหา, ธรรม เป็นที่ปราศจากราคะ ธรรมเป็นที่ดี" เพราะเหตุว่า ต้นหา มาถึง พระนินพานั้นแล้ว ย่อมถึงความสิ้นไป ย่อมบำราศไป และย่อมดับ ไปโดยประการทั้งปวง. อันนี้ พระนินพนั น ทางเรียกว่า "นิพพาน" เพราะเหตุว่า ออกไป คือต้นไป พรากไป จากต้นหา ซึ่งได้วิหารว่า วนะ เพราะร้อยรัด คือลุกครี่เกี่ยวประสานกำเนิด ๔ คติ ๕ วิญญาณุติ ๓ สัตตาวาส ๕ ไว้ เพื่อความมีความเป็นสิ้น ๆ ไป จะนี้แล. หลายบ่าวา กามาน ปทาน อญัญญ มีความว่า การละวัฏฏุม และกิเลสาทั้งปลาย พระผู้พระภาคเจ้ตรัสไว้ว่ามิโหร หรือ? สองบ่าวา กามสัญญา ปริสมา มีความว่า การกำหนดดูรอ กามสัญญาแม้ทั้งหมด มี ๑ อย่าง ด้วยอำนาจปริญญา (กำหนด