การรักษาทรัพย์และการบำเพ็ญสมธรรม : หน้า 27/404

ประโยค(ค) - ปฐมสมุนไพาสำหรับทักษา ๒ - หน้า ๒๗ ซึ่งมีมากมายอย่างนี้ อันหานุวรมมิได้ คือที่วันจากภูเขาจะรักษาทรัพย์ของตระกูลไว้ นำไปสู่ภายในพระราชวังของพระองค์เสีย แล้วนั้น เจ้าล้อฉีวิตเหล่านั้น อย่าได้ส่งให้รับ คงอย่าส่งให้รับทรัพย์สมบัตินั้นไปเลย." ถามว่า "เพราะเหตุไร ท่านสุทินนี้ จึงได้กล่าวอย่างนี้ว่า คุณโยมแม่! เฉพาะเรื่องนี้แหละ รูปอ่านทำได้?" แก้ว่า "ได้ยิ่งว่า ท่านสุทินนั้น คิดว่าเราท่านนั้นจักเป็นเจ้า ของทรัพย์รดของมรรคาเป็นต้นเหล่านั้น คนอื่นย่อมไม่มี มรรคา เป็นต้นแม่เหล่านั้น ก็อค่ตามผูกพันเราเป็นดิ้น เพื่อจะตามให้รักษา ทรัพย์รดา เพราะเหตุนี้นั้น เราจักไม่ได้เพื่อเป็นผู้มีความบวมบวกน้อย บำเพ็ญสมบรรธรรม ส่วนท่านเหล่านี้ ครับได้รับความสุขแล้วก็ถอดใจ (การตามผูกพันเรา) ต่อแต่นั้น เราจักได้บำเพ็ญสมธรรมตามสบาย เมื่อ(ท่าน) เล็งเห็นเนื้ออยู่ใด้จึงได้กล่าวอย่างนั้น." [สติมีระดุหยุดดีตั้งครรภ์] คำว่า "ปุเปะ" นี้เป็นชื่อแห่งโลหิตที่เกิดขึ้นในเวลาที่มาดูคุณ มีระดู จริงอยู่ ในเวลาที่มาดูระดุ มะระดู ต่อมิมีแสดงดังฉัน ในสถานที่ ที่ตั้งครรภ์ (ในมดลูก) แล้วเจริญขึ้นถึง ๓ วันก็สายไป โลหิตก็ไหลออกจากต่อเลือดที่สายไปแล้วนั้น คำว่า "ปุเปะ" นั้น เป็นชื่อแห่งโลหิตนั้น. องค์ โลหิตนั้นเป็นของมีกำลัง ยิ่งไหลออกอยูมากเพียงใจ, ปฐิสนิ