พระวินัยธรและการสืบตำแหน่งในพระพุทธศาสนา : หน้า 152/404

ปะเภท(3) - ปฐมสนัขป่าสิมาแค่เปล ที่สัตว์ยังได้กินโดยมาก และที่สัตว์จะกินแล้วโดยมาก" มีวินิจฉัย ดังนี้:- [เรื่องพระวินัยธร ๒ รูป] ได้ยินว่า ที่เกาะคงพินิษัฏิวีป มีพระวินัยธร ๒ รูป เป็น พระเถระร่วมอาจารย์เดียวกัน คือ พระอุปติสสะเถร ๑ พระสมสาเท-เถร ๑ พระเถรทั่งสองรูปนั้น ในคราวมีมาหลาย ได้รับบริหารรักษา พระวินัยปกไว้ บรรดาพระเถรทั้ง ๒ รูปนั้น พระอุปติสสะเถรเป็น ผู้ฉลาดกว่า แม้นท่านอุตติสสะเถนั้น ได้อธเลวสิกอี ๒ รูป คือ พระมหาปทุมเถร ๑ พระมหาสมเถร ๑, บรรดาพระเถร ๒ รูป นั่น พระมหาสมเถร ได้สืบตำแหน่งพระวินัยปฏิสัก ๘ ครั้ง พระมหาปทุมเถร ได้สืบตำแหน่ง ๑๙ ครั้ง คือ ได้สืบร่วมกับท่านมหาสมเถนั้น ๘ ครั้ง และได้สืบตำแหน่งพระรูปเดียวอีก ๗ ครั้ง บรรดาท่านทั้ง ๒ รูปนั้น พระมหาปทุมเถรนี้แหละ เป็นผู้ฉลาดกว่า บรรดาท่านทั้ง ๒ รูปนั้น พระมหาสมเถร คันสืบตำแหน่งพระวินัยปฏิถึง ๖ ครั้งแล้ว ก็ละทิ้งอาจารย์ ได้ไปยังแม่ท่านกามาคฟาโน่. ดัวนั้น พระมหาปทุมเถร กล่าวว่า "พระวินัยธรผู้ลี้ง อาจารย์ยังมีชีวิตที่เดียว สำคัญข้อที่ตนพึงพอใจในที่อื่น นั้น เป็นผู้ กล้างจริงหนอ ! เมื่ออาจารยังมีชีวิต เธอถึงเรียนเอาพระวินัยปฏิรัก และ อรรถกถาหลายครั้งแล้วก็ดำตาม ก็ไม่ควรสกทิ้งเสีย ควรฟังเป็นนิตย์กาล ควรสายทุกกี่ปี" ในกาลแห่งวิกฤตทั่วหล้าสุด ผู้นับในพระวินัยอย่าง นั้น วันหนึ่ง พระอุปติสสะนั่งพรรษานาบาลในปฐม-