การทำลายกุฏิในพระพุทธศาสนา : หน้า 203/404

ประโยค ๓-๓ ปฐมสนิทนปลาสิกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 203 [พระผู้มะพระภาคเจ้า ทรงรับสั่งให้ทำลายกุฏิเป็นอ็ปปะยะ] หลายบทว่า เอวมุกมณีโต ญาติ ๆ ดุจคี ภูมิที่สูง ควรภูมิที่สูง ความ ว่า ภิญโญหล่านัน รับพระพุทธดำรัสแล้ว ก็เอาไม้และหินทำลายกุฏิเนี่ย ให้กระจัดกระจายแล้ว. ในคำว่า "อถวาย อายสม ธนิยะ" เป็นต้น มีความสังขป ดังต่อไปนี้:- พระนิยะ นั่งพักกลางวันอยู่ข้าง ๆ หนึ่ง จึงได้มาเพราะเสียงนั้น แล้วถามภิญโญหล่านันว่า "อาวุโส! พวกท่านทำลายกุฏิของผม เพราะ เหตุออะไร ?" แล้วได้ฟังว่า "พระผู้ามะพระภาคเจ้า รับสั่งให้พวกกระผม ทำลาย" จึงได้ยอมรับ เพราะเป็นผู้ว่าง่าย. ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร" พระผู้ามะพระภาคเจ้า จึงรับสั่งให้ทำลาย กุฏิที่พระธรรมนนี้ทิ้งด้วยความอดทนอย่างใหญ่ยิ่ง เพื่อเป็นที่อยู่ของตน, แม้การใช้ฉันเปลืองไป ในกุฏิของพระธรรมนั้น มีอยู่มิใช่หรือ ?" (คือจะเป็นสินค้าใช้แก่ผู้กลาย). แก้วว่า "มีอยู่ แม้ก็จริง ถึงกระนั้น พระผู้ามะภาคเจ้า คงรับสั่งให้ทำลาย กุฎิที่นั้นเสีย รับสั่งให้ทำลายเสีย ก็เพราะทรงเห็นว่า เป็นรง คื อ เครื่องหมาย ของเดี๋ยยี่.". ในอธิกาว่า ด้วยทำลายกุฏีนี้ มีวิจารณ์มี่นั้น. ส่วนในอรรถกถา พระอาจารย์ทั้งหลายกล่าวเหตุหลายอย่างจนมือวิกา"รับสั่งให้ ทำลาย" เพื่อความอึดอัดตัว เพื่อขจัดยาบาปและจิจร เพื่อ