ปฐมสมันต์ปาาสำหรับาแปล ภาค 2 - หน้า 7 : หน้า 7/404

ประโยค )- ปฐมสมันต์ปาาสำหรับาแปล ภาค 2 - หน้า ที่ 7 เรือนบวชเป็นบรรพชิตแล้วหรือ ?" เมื่อพวกแต่พระพุทธดำรงสั่งไว้ มันก็ตีพรงเนื้อความไป ตามแนวพระบาถีนั้นแสดงอย่างเป็นนวนว่า "ติ กรณีย ติรดญา" นี้. (สู่นักกลนักบุตรนั้น) ให้ครณียกฉันเสร็จลง ด้วยการทอดทิ้งสูร นั่นเอง. จริงอยู่ น้ำใจของสูนักกลนักบุตร ผู้มักจะแรงกล้าในการ บรรพชา หาได้ฉันไปในธุรกิจทั้งหลายมุ่งประกอบการซื้อขายสินค้า การ ให้ทูมและทางหนี้เป็นต้น หรือในกรณีที่พินิษฐ์ไม่ [มาตราดำไม่อนุญาตให้สูนนักบวช] ก็ในบวก "อมม ดาต" นี้ มีวิจินฉันดังนี้ :- สูนักกลนัก- บุตร เรียมาจากว่า "อมม" "แม่" (และ) เรียกบิดว่า "ตาต" "พ่อ" สองกว่าจะ ตู๋ โฉ่ ตับ เทียมเป็น ตู๋ โฉ่ โอ ซึ่ง แปลว่า (ลูก สูนัก) เจ่านั้นแสดง เป็น........ บทว่า เอกุปุตโก ความว่า เป็นบุตรคนเดียวแท้ ๆ คือพี่ชาย หรือ น้องชายคนอื่นของเจ้าไม่วี่. อ้นั้ง ในบทว่า "เอกุปุตโก" นี้ เมื่อมาจากคำควรจะ กล่าวว่า "เอกุปุตโต" แต่กล่าวว่า "เอกุปุตโก" ก็ด้วยอ่านนาจ ความเอนดู. บทว่าวิยะ แปลว่า ผู้ให้คลีนดีใจ. บทว่า มาโนป แปลว่า ผู้จวิญใจ.