ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๓- ปฐมสัมปดาษาสางกาแปล ภาค ๒- หน้า ที่ 131
มั ธারি เป็นบุตรของโพธิญาณเจ้า, น อิฐปุตโตมิ ธารภิ ท่านจงทรงจำข้างเจ้าไว้ว่า "ไม่เป็นบุตรราชพระรส"เจ้า, น วิคตโมปุโตติ ท่านจงทรงจำข้างเจ้าไว้ว่า "ไม่เป็นบุตรราชพระวิดโมเจ้า,' น ปฐมบุญขอปุตโต ท่านจงทรงจำข้างเจ้าไว้ว่า "ไม่มั ธารี เป็นบุตรของพระวิดโมเจ้า,' น วิจิตวิยะปุตโตติ ม ธารภิ ท่านจงทรงจำข้างเจ้าไว้ว่า "ไม่เป็นบุตรราชวิวิชัยเจ้า," หลายบทว่าตรี อาณารี ตรี ลิงคฤ ตรี นิยมุตติติ ความว่า (กิยุอ่อนกว่าให้ผู้อื่น) ด้วยคำไหว้พระแห่งพระรัตนตรัย มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นส่วนดีนั้น คือที่ครัสไว้โดยม้อว่า "คำไหว้พระแห่งพระพุทธเจ้า" จริงอยู่ คำไหว้ทั่งหลาย ท่านเรียกว่า "อากา" เพราะเป็นเหตุแห่งการบอกลากสิกา, เรียกว่า "พค" เพราะแสดงพรวกตรงแห่งพระพุทธเจ้าเป็นต้น หรือ เพราะสมรแค การบอกลากสิกานี้เอง, เรียกว่า "นิมิต" เพราะเป็นเหตุให้รุกการบอกลากสิกา เหมือนอุดมคําคําหลายมีลมเมลามวัน (หรือไผ) เป็นต้น ของพวกมนุษยะนั่น
พระผู้มิพระกากเจ้า ตรัสสำหนดแน่นอนลงไว้ว่า "เอาว โบ" กิศบุญ" ดังนี้เป็นต้น เพราะเหตุแห่งการบอกลากสิกาอย่างอื่น นอก จากเหตุที่กล่าวแล้วนี้ไม่มี. จึงอยู่ ในว่า "เอว โบ" นี้ มีอธิบาย ดังนี้ว่า "ความทำให้แจ้งความเป็นผู้ทรง และการบอกลากสิกา ย่อม ได้ด้วยอาการดังนี้แฉเหตุอื่นอาจเกิดนี้ ก็มีไม่มี."