การรับอาหารในศาสนาและอาจารย์ : หน้า 19/404

ประโยค(คง) - ปฏิมสน่มป่ าสม่า ขา ๒ - หน้า ที่ 19 ครั้งเที่ยวไปบิญทบาตแล้ว (กลั้มมา) นั่งฉันที่หนอ นั้น. ถ้าปรารถนา จะรับอาหารที่มีอยู๋ กรีบเอาของที่มั่นอยู่ แม้ของเหล่านั้นเป็น ทานดีไป. เพราะฉะนั้น มัสถานนั้น ควรทราบว่า "ได้แก่ะะะะะ" ฝาร้่อนแห่งใดแห่งหนึ่ง ใกล้ฉันนี้แห่งตะกูลในตะกูลหนึ่ง." จริงอยู่ บรรพชีตทังหลาย ย่อมไม่นั่งฉันในสถานที่ไม่สมควร เหมือน พวกมนุษย์กำร่าระนั้นแล. คำว่่า "อุดิ" ที่อยู่ในบทว่า "อุดิ นาม ตา" นี้ เป็นนาบด ลงในอรรถว่า มีอยู่ในวรรว่า "อุดิ นาม ตา" (ที่อยู่ใน บทนั้น) ก็เป็นนาบดลงในอรรถแห่งคำถาม และในอรรถแห่งความ ดูหมิ่น. [ปิตติสันต์พระสุทินว่า ฉันนุบูดเหมือนดื่มน้ำอตุก] จริงอยู่ ท่านกล่าวอธิบายว่า" (ปิตุคงคร์พระสุทินผู้เป็น บุตรชายว่า) พ่อสุทินนี้ ? ทรัพย์ของเรา มีอยู่ในใช่หรือ ? พวกเราซิง มีเจ้าเป็นบุตรชาย ผู้บินังฉันนับภูมมามากที่เคยไว้งั้นอยู่ในที่เช่นนี้ จิ้ง พิสูจน์ประชาชนแต่นั้นว่า ตายแล้วไหมหรือ ? อันนี้ พ่อสุทิน ! พ่อแม่ก็ยังมีชีวิตอยู่ มีใช่หรือ ? พ่อแม่ยังมี เจ้าเป็นบุตรชาย ผู้บังคับนั่งฉันในภูมมามา ที่เก็บไว้ในที่เช่นนี้ จะ ถูกประชาชนเขาด่าว่า ตายแล้วมิใช่หรือ ? อันนี้ พ่อสุทิน ! พ่อสำคัญว่า สมคุณที่เข้าได้เพราะอัยยาศาสตร์ มีอยู่ในใจในใจของเจ้า ผู้ซึ่งแม่เจริญดีโคมคั่วด้วยสรรสิ่งอาหร scènes